Αγ.
Παρασκευή 23/06/2021
Αγαπητοί
μου φίλοι και φίλες, συναγωνίστριες και συναγωνιστές, συναδέλφισσες και
συνάδελφοι.
Εύχομαι
να είστε καλά.
Σήμερα είναι μια μέρα ορόσημο για τη
ζωή μου.
Κάτι
πολύ σημαντικό τελειώνει κάτι καινούργιο αρχίζει.
Σήμερα υπέβαλλα την παραίτηση μου μετά
από 48 χρόνια (1973 – 2021) εργασίας, τα 37 χρόνια στην ΕΡΤ. Όλα αυτά τα χρόνια
τα φιλώ και τα ευγνωμονώ.
Φεύγω
από την ΕΡΤ γιατί ήρθε η ώρα της συνταξιοδότησης μου.
Όμως η ψυχή μου, η ουσία και ο πυρήνας
της ιδεολογίας και των αξιών μου θα
παραμένουν εδώ ανόθευτα όπως ήταν, μαζί σας
στην ΕΡΤ της καρδιάς μου.
Θα
συνεχίσω, όπως από παιδί, να διεκδικώ το δίκιο και το καλύτερο για όλους με
ισονομία και δημοκρατία. Θα συνεχίσω να
βοηθώ και να στηρίζω όποιον μπορώ και θα συνεχίσω τους ταξικούς κοινωνικούς μου
αγώνες με την ίδια αυθεντικότητα, ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια.
Την
ΕΡΤ την υπηρέτησα ως συμβασιούχος, ως υπάλληλος, ως προϊστάμενος, ως εκλεγμένος
συνδικαλιστής σε πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο όργανο καθώς και ως
εκπρόσωπος των εργαζομένων στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας. Όλα αυτά τα
χρόνια η στήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας των συναδέλφων μου στην ΕΡΤ και των
συναδέλφων στα ιδιωτικά ΜΜΕ, μου έδιναν δύναμη να συνεχίζω με πείσμα τον καλό αγώνα, αυτόν δηλαδή που με ταξικό πρόσημο ήταν υπέρ της κοινωνίας
και των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Ένα
νέο διαφορετικό κεφάλαιο της ζωής μου ανοίγει. Ένα κεφάλαιο με μεγαλύτερη θεωρητικά
ελευθερία στις επιλογές της καθημερινότητας και του αγώνα για το δίκιο, που δεν
θα πάψει ποτέ να είναι στοιχείο της ζωής μου, ένα κεφάλαιο με λιγότερες
υποχρεώσεις και καθήκοντα συνδικαλιστικής ευθύνης.
Αυτό
που δεν πρόκειται να αλλάξει είναι ότι όσο ζω θα συνεχίσω να προσπαθώ ώστε τα
χρόνια που έρχονται να είναι αυθεντικά, αληθινά και έντιμα όπως αυτά που
πέρασαν.
Οι φίλοι και σύντροφοί μου, οι
συνάδελφοι και όλοι όσοι έχουν ζήσει τι σημαίνει ανθρωπιά, αλληλεγγύη και
ανιδιοτελής βοήθεια, θα με βρίσκουν όποτε το θελήσουν.
Είμαι
βέβαιος ότι οι εχθροί μου θα μ΄ αναζητούν, γιατί πολύ απλά η «απουσία» μου θα
τους στερήσει τον μύθο στις ψεύτικες αφηγήσεις τους και το άλλοθι στα εγκλήματά
τους, μια συμπεριφορά δηλαδή γεμάτη αχαριστία και αγνωμοσύνη.
Φίλοι
και φίλες, συναγωνίστριες και συναγωνιστές, συναδέλφισσες και συνάδελφοι.
Περνάνε
από την μνήμη μου τόσα πολλά κι από την καρδιά μου άλλα τόσα, που είναι
αδύνατον να τα καταγράψω και να τα αποτυπώσω σε μια μόνο επιστολή. Δεν μπορώ
όμως να μην αναφερθώ σε μια κορυφαία περίοδο της ζωής μας, σε εκείνη που ζήσαμε
τις κορυφαίες από κάθε άποψη στιγμές του μοναδικού και νικηφόρου αγώνα εναντίον
του «μαύρου».
Ενός αγώνα εναντίον εκείνων που
νόμιζαν ότι με το πολιτικό πραξικόπημα του μαύρου στην ΕΡΤ από τη φαύλη κυβέρνηση
Σαμαρά – Βενιζέλου, θα απονεκρωθεί μια για πάντα η δίψα της καθημαγμένης από τα
μνημόνια κοινωνίας, για ελευθερία, δικαιοσύνη και δημοκρατία .Ενός αγώνα ανένδοτου σε
κάθε είδους πίεση (εντός και εκτός των «τειχών»), που ποτίστηκε με
δάκρυ, αίμα και ανθρώπινες θυσίες.
Δεν
μπορώ να μην αναφερθώ επίσης στον