Απάντηση 1η
Όταν ο εθελοντισμός γίνεται «τρικ» για απλήρωτη εργασία Μια σκιά πλανιέται πάνω από τη ζωή μας. Συνυφασμένη με τις έννοιες της προσφοράς, της αυτοθυσίας, ακόμη και της μάθησης, η έννοια του εθελοντισμού έχει ενταχθεί στα εργασιακά τοπία του σύγχρονου καπιταλισμού, γεννώντας διλήμματα ηθικής φύσης και εγείροντας οικοδομήματα εκμετάλλευσης με ισχυρότατα ψυχολογικά και ιδεολογικά θεμέλια.
Ο βασιζόμενος στην αυτοθυσία εθελοντισμός υπήρξε κάποτε
αδιαφιλονίκητο «προνόμιο» του γυναικείου φύλου. Στρατιές από νοσοκόμες στήριξαν δωρεάν πατριαρχικούς οικονομικούς πολέμους, πιστεύοντας ότι η δωρεάν εργασία που παρείχαν εξυπηρετούσε τον μέγιστο στόχο της ειρήνης και τον αρκετά πιο αμφίβολο στόχο μιας εθνικής «νίκης», υποκύπτοντας στην πλύση εγκεφάλου εξαιρετικά αποτελεσματικών προπαγανδιστικών μηχανών.
Ασφαλώς, σε μεγάλο βαθμό, ο βασιζόμενος στη θυσία εθελοντισμός αποτελεί ακόμη προνόμιο του ίδιου φύλου.
Μάνες, γιαγιάδες, νοικοκυρές έχουν πειστεί ότι οφείλουν να τσακίζονται στη δουλειά χωρίς αμοιβή, χωρίς οικονομική ανεξαρτησία, χωρίς καν μία συμβολική αναγνώριση μέσω μιας σύνταξης, «από αγάπη». Αυτή η εθελοντική εργασία δεν σταματάει ποτέ, πλήρως συνυφασμένη με τη ζωή τους.
Αυτή η εργασία, που όχι απλώς παράγει ανθρώπινα όντα αλλά και αναπαράγει το εργασιακό δυναμικό, συντηρώντας, όπως απέδειξαν οι φεμινίστριες παρελθόντων δεκαετιών, ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο,
Η ιδεολογία της αυτοθυσίας, δεν περνάει καμία κρίση!
Με θεμέλιο λοιπόν τη γυναικεία αυτοθυσία, φτάσαμε και στο γραφικό παρόν.
Στο οποίο γραφικό παρόν, επιμελείς φοιτητές που απεγνωσμένα αναζητούν εμπειρία, προσφέρουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους σε κάθε είδους δυνητικό εργοδότη. Στο χώρο του πολιτισμού (χα!) η κατάσταση έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας.
Τα πανεπιστήμια των οικονομικά ανεπτυγμένων χωρών έχουν εντάξει την εθελοντική εργασία υπό τη μορφή «internship» επίσημα στα προγράμματα σπουδών τους. Μουσεία, γκαλερί, μπιενάλε, εκδοτικοί οίκοι και κάθε λογής επιχειρήσεις «δημιουργικής απασχόλησης» προμηθεύονται, μέσω των πανεπιστημίων, στρατιές απλήρωτων εργαζόμενων. Γιατί να προσλάβουν κανονικούς, δηλαδή αμειβόμενους;
Δεδομένου ότι οι φοιτητές καταβάλλουν τσουχτερά δίδακτρα στα πανεπιστήμια, μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για ένα καθεστώς όπου πληρώνεις για να εργαστείς.
Ορδές από φωτογράφους παραδίδουν δωρεάν το έργο τους σε κάθελογής έντυπο ή στα ραγδαία αυξανόμενα «πρότζεκτ»της τάδε ή δείνα εταιρείας που επιθυμεί προβολή στο Διαδίκτυο.
Το σύστημα είναι ωστόσο ακόμη πιο έξυπνο. Μετά από όλο αυτό το «conditioning», οι αυριανοί εργαζόμενοι είναι έτοιμοι για τα πάντα.
Μέχρι και κρατικοί φορείς ζητούν πλέον δωρεάν υπηρεσίες διότι, ειδικά σε μια περίοδο κρίσης, η πατρίδα μάς χρειάζεται. Ανέξοδα. […]
Εκδοτικοί οίκοι, εφημερίδες και περιοδικά σε (με) προσεγγίζουν ανερυθρίαστα ζητώντας «ένα κομμάτι» χωρίς αμοιβή. Έτσι, επειδή «γνωριζόμαστε».
Αλλά και να μη γνωριζόμαστε, το σενάριο είναι ένα και το αυτό.
Γιατί έτσι είναι. Γιατί έτσι μας έχουν πείσει.
Γιατί χάρη μας κάνουν κάτι σαν διαφήμιση δηλαδή.
Αν δεν τις βάλεις εδώ τις φωτογραφίες σου, να τις δει κανείς, πού θα τις δείξεις; Στο δωμάτιό σου;
Γιατί ο δωρεάν μόχθος των πολλών συνεργατών πρέπει να συντηρήσει τον ένα, τον alpha worker. Ο οποίος ή η οποία θα αναπαραγάγει με κάθε τρόπο την ιδεολογία και τις υλικές συνθήκες του συστήματος που τον/την συντηρεί.
Εξάλλου, δεν εργαζόμαστε πια ακριβώς. Είναι εργασία ένα ακόμη κείμενο; Μια ακόμη φωτογραφία; Απλώς «παράγουμε» και διακινούμε στα τεχνολογικά κάτεργα της καθολικευμένης παραγωγικότητας. Παράγουμε στο, και για το, Facebook..Εμείς, οι εθελοντές εργαζόμενοι καταναλωτές του Google.
Πού ξέρεις, όλη αυτή η παραγωγή και διακίνηση ιδεών,πληροφοριών και εικόνων μπορεί και να ανατρέψει,καταπώς λέει ο σύντροφος Νέγκρι, τον καπιταλισμό.
Γιατί παράγει και ένα υπέροχο πλεόνασμα κοινωνικών σχέσεων, μια δι-ανθρώπινη δυναμική, ένα «κάτι» παρηγορητικό, δυνητικό και «κοινό» τέλος πάντων.
Κάτι σαν δώρο, κάτι σαν «προσφορά από άνθρωπο σε άνθρωπο». Διότι υπάρχει και εθελοντισμός με νόημα, εθελοντισμός καταξιωμένης κοινωνικής προσφοράς.
Γιατροί που γιατρεύουν δωρεάν αρρώστους, συνάνθρωποι που στήνουν κέντρα για τη στήριξη θυμάτων βιασμού, εμπορίου σεξ και οικογενειακής βίας η λίστα της φρίκης αλλά και της ανταπόκρισης δεν έχει τέλος. Η καλλιτεχνική κολεκτίβα WochenKlausur στην Αυστρία έστησε μέχρι και κλινική για τους άστεγους. Εθελοντικά.
Όταν αποποιείται των ευθυνών του το κράτος, υπάρχει πάντα η τέχνη! Ή η εκκλησία. Ή o μη-κυβερνητικός οργανισμός της γειτονιάς σου.
Εξάλλου, αυτό θα πει αυτονομία. Γιατί να εξαρτάσαι από τον κυβερνητικό μηχανισμό; Κι εμένα με πήγαινε η μαμά μου και η δασκάλα μου κάποτε στα ορφανοτροφεία να δώσω παιχνίδια και ρούχα στα παιδιά που δεν είχαν.
Διότι το κράτος είχε θέσει άλλες οικονομικές προτεραιότητες: αγορά αμυντικού εξοπλισμού, δεξιώσεις, διαφθορά, και κυρίως τη διατήρηση και επέκταση της ιδεολογίας ότι το κοινωνικό έργο είναι θέμα ελεημοσύνης, εθελοντισμού, προσφοράς του πολίτη, σε εθνικό ή και πλέον σε παγκόσμιο επίπεδο.
Γιατί κάποιος πρέπει να βοηθήσει.
Κάποιος πρέπει να την κάνει κι αυτή τη δουλειά.
Που, από ηθικής άποψης, είναι υπεράνω χρημάτων. Ευτυχώς.
Γιατί τα χρήματα είναι για άλλες τσέπες.
Αποσπάσματα απο άρθρο της Άντζελα Δημητρακάκη για το περιοδικό Κοντέινερ (Οκτώβριος 2010)
Πηγή: http://ideopigi.blogspot.gr
--------------------------------------
Απάντηση 2η
«Να ανακληθεί η απόφαση του Δημοτικού Συμβούλιου για την εθελοντική απλήρωτη εργασία», ζητεί το Σωματείο Εργαζομένων Βύρωνα.Αναλυτικά, η ανακοίνωση:
«Με αφορμή την απόφαση του Δ. Συμβουλίου με αύξοντα αριθμό 29/2016 να δημιουργηθεί ομάδα και μητρώο εθελοντών στην πόλη θέλουμε να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στην απόφαση αυτή και να ζητήσουμε να μην εφαρμοστεί. Τις αποφάσεις του Δ.Σ τις κρίνουμε μέσα στο γενικότερο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο και στη συγκεκριμένη κάθε φορά πολιτική συγκύρια και περίοδο.
Σήμερα διανύουμε μια πολιτική, κοινωνική, και οικονομική περίοδο που εξ αιτίας της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης εφαρμόζονται πολιτικές που στόχο έχουν τη διαρκή συρρίκνωση των κοινωνικών και οικονομικών υποχρεώσεων του κράτους απέναντι στους εργαζόμενους και γενικότερα στα ευρύτερα λαϊκά στρώματα και τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες της κοινωνίας.
Με τις πολιτικές που ασκούνται από τις κυβερνήσεις, την Ε. Ένωση, τα μνημόνια, συρρικνώνονται διαρκώς οι δαπάνες για την υγεία, την πρόνοια, την παιδεία.
Μέρα με την μέρα έχουμε όλο και μεγαλύτερη συρρίκνωση ως και κατάργηση των όποιων στοιχείων κοινωνικής πρόνοιας και δικτύων κοινωνικής προστασίας υπήρχαν στη χώρα μας.
Το κεντρικό κράτος βγάζει από πάνω του την ευθύνη της κοινωνικής πολιτικής και την μετακυλύει στη τοπική διοίκηση ( Δήμους) και αυτή με την σειρά της, μέσα από την πολιτική της ανταποδοτικότητας μεταφέρει τα βάρη στους πολίτες χρήστες των όποιων κοινωνικών υπηρεσιών.
Παράλληλα με την πολιτική που συνεχίζεται και από τη σημερινή συγκυβέρνηση στα πλαίσια της εφαρμογής των μνημονίων η ανεργία τραβά την ανηφόρα. Τον Ιανουάριο οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 17.000 και έφτασαν οι επίσημα καταγεγραμμένοι άνεργοι στον ΟΑΕΔ 1.065.337. Στην πραγματικότητα οι άνεργοι είναι πολύ περισσότεροι. Αυξάνεται η φτωχοποίηση του πληθυσμού. Συνάνθρωποί μας πετιούνται στο κοινωνικό και οικονομικό περιθώριο και αναζητούν τροφή στα σκουπίδια και ύπνο στα παγκάκια εξ αίτιας των βάρβαρων πολιτικών των κυβερνήσεων και από την άλλη οι ίδιες κυβερνήσεις, η Ε. Ένωση, οι Δήμαρχοι χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, οργανώνουν συσσίτια, μοιράζουν πορτοκάλια και ακτινίδια για να αντιμετωπίσουν την πείνα που σκορπούν με την πολιτική τους.
Η πολιτική της Ε. Ένωσης και των συγκυβερνήσεων έχει ως αποτέλεσμα οι υπηρεσίες των Δήμων και του Δήμου Βύρωνα να έχουν αποψιλωθεί από προσωπικό και είναι υποστελεχωμένες. Οι κοινωνικές δομές καταρρέουν. Απαγορεύουν τις προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στο δημόσιο και στους δήμους και την ίδια ώρα μαζί με τα προγράμματα για την κοινωφελή εργασία που υπερεκμεταλεύονται τους άνεργους και ανακυκλώνουν την ανεργία προωθούν και την εθελοντική απλήρωτη εργασία. Στην προσπάθεια να βγάλει το κράτος από πάνω του την ευθύνη για την κοινωνική πολιτική, την ευθύνη του για να έχει εργασία ο ενεργός πληθυσμός της χώρας, έχει δημιουργήσει και ενεργοποιήσει νέους και παλιότερους θεσμούς όπως είναι η Μ.Κ.Ο. (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις), ο εθελοντισμός, η κοινωφελής απλήρωτη εργασία κλπ. Στην κατεύθυνση αυτή με τη συμβουλή και στήριξη και της Ε. Ένωσης έχει φτιαχτεί ένα δίκτυο από Μ.Κ.Ο, από οργανώσεις εθελοντών, κ.λπ., που τις περισσότερες φορές είναι κρατικοδίαιτες και εμπλέκονται με παροχή υπηρεσιών κοινωνικού χαρακτήρα σε διάφορες κατηγορίες και ομάδες του πληθυσμού, ακόμα και στην προώθηση επινοικιαζόμενης ελαστικής εργασίας π.χ. Vaoutser, stages. Να θυμηθούμε το σώμα εθελοντών ανθρωποφυλάκων που επιδίωξε να δημιουργήσει η προηγουμένη δημοτική αρχή στο Δήμο. Τότε βέβαια η σημερινή δημοτική αρχή ήταν στην αντιπολίτευση και ήταν αντίθετη στην εθελοντική απλήρωτη εργασία. Να θυμηθούμε την περίοδο των ολυμπιακών αγώνων 2004 την έξαρση του φαινόμενου του εθελοντισμού που λειτούργησε σε μεγάλο βαθμό ως υποκατάστατο της εργασίας, με την ελπίδα αυτών που παρείχαν υπηρεσίες – από το να δουν δωρεάν κάποιους αθλητικούς αγώνες η ακόμα και να βρουν στο μέλλον κάποια εργασία μέσω των πολιτικών γνωριμιών από την εθελοντική απλήρωτη εργασία. Την πρόταση του πρώην υπουργού Παιδείας κ. Λοβέρδου για εθελοντές εκπαιδευτικούς στα σχολεία.
Σήμερα δεν αποκλείεται όσοι προσφερθούν εθελοντικά και παρέχουν απλήρωτη εργασία, βοηθήσουν στην εφαρμογή αυτής της αντεργατικής πολιτικής να γραφτούν στην λίστα προς αναζήτηση εργασίας, να παίρνουν μόρια, εμπειρία, είτε να αποτελέσουν το νέο πελατολόγιο της κεντρικής και τοπικής δημοτικής εξουσίας.
Η απόφαση της πλειοψηφίας του Δ. Συμβούλιου για τον εθελοντισμό πάρθηκε σε μια εποχή που ο Δήμος Βύρωνα και οι υπηρεσίες του, ιδιαίτερα οι κοινωνικές δομές- καθαριότητα- πράσινο- τεχνική -έχουν ανάγκη από προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Η απόφαση θα αξιοποιηθεί για να καλυφτούν κενά που υπάρχουν στις υπηρεσίες του δήμου και να παρέχουν υπηρεσίες συνάνθρωποι μας δωρεάν χωρίς αμοιβή. Με τη συγκεκριμένη απόφαση για το μητρώο εθελοντών επιδιώκουν να αλιεύσουν ανέργους, νέους επιστήμονες και άλλους που αναζητούν εργασία και να τους βάλουν δωρεάν να παρέχουν υπηρεσίες – απλήρωτη εργασία-σε διάφορες υπηρεσίες του Δήμου. Αρχικά στη διεύθυνση κοινωνικής πολιτικής και πρόνοιας και στη συνεχεία δεν αποκλείεται να φυλάνε πάρκα, σχολεία, να καθαρίζουν πλατείες, να μαγειρεύουν σε παιδικούς σταθμούς, να κάνουν μάθημα σε παιδιά κ.λπ. Μέσα από τον εθελοντισμό- απλήρωτη εργασία- θέλουν να καλύψουν τις μεγάλες ελλείψεις προσωπικού που υπάρχουν σε διάφορες υπηρεσίες του Δήμου. Πρόκειται για μια απαράδεκτη απόφαση και η δημοτική αρχή, επιδιώκει να καθιερώσει νέα μνημονιακά ήθη και έθιμα, την ώρα που οι υπηρεσίες και οι κοινωνικές δομές του δήμου καταρρέουν υπό το βάρος των περικοπών και των τεράστιων κενών. Σε αυτή την προοπτική και πρακτική είμαστε αντίθετοι και δεν θα επιτρέψουμε να εφαρμοσθεί. Εξ άλλου οι Δήμοι απαγορεύεται να δέχονται την παροχή εθελοντικής εργασίας στις οργανωμένες υπηρεσίες τους. Σύμφωνα και με το αριθμ. πρωτ.: 26129/10-7-2012 απαντητικό έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών σε σχετικό ερώτημα της ΠΟΕ ΟΤΑ με αφορμή την εθελοντική – μαύρη απασχόληση που προωθούν πολλοί δήμοι.
Η Δημοτική αρχή και το Δημοτικό Συμβούλιο οφείλουν να πάρουν πρωτοβουλίες και να διεκδικήσουν από τη συγκυβέρνηση προσλήψεις μονίμου προσωπικού και όχι να εφαρμόζουν τις μνημονικές, αντιλαϊκές πολιτικές. Να προχωρήσουν ΤΩΡΑ σε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στην υπηρεσία καθαριότητας που επιτρέπει ο πρόσφατος νόμος 4368/ 2016, και να μην επιδιώκουν να καλύψουν τα κενά που υπάρχουν στις υπηρεσίες του δήμου με εθελοντές και με το προγράμματα κοινωφελούς εργασίας που υπερεκμεταλεύονται τους ανέργους και ανακυκλώνουν την ανεργία.
Η ταξική κοινωνική αλληλεγγύη και προσφορά είναι στοιχεία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, και τα έχουμε εκφράσει έμπρακτα πολλές φορές ως εργαζόμενοι στο Δήμο. Λέμε όχι στον εθελοντισμό που προωθείται ως υποκατάστατο της εργασίας. Στην πόλη μας υπάρχουν πολλά εργατικά σωματεία, μαζικοί φορείς, κοινωνικές συλλογικότητες που μπορούν όσοι συνάνθρωποί μας θέλουν να προσφέρουν εθελοντικά και έμπρακτα την στήριξη τους.
Τα ζητήματα της κοινωνικής πολιτικής, της πρόνοιας, της παιδείας, της καθαριότητας, του περιβάλλοντος κ.λπ. πρέπει να είναι ευθύνη του κράτους και του Δήμου μέσω των υπηρεσιών του και των εργαζομένων του. Σε αυτή την προοπτική και πρακτική είμαστε αντίθετοι και όχι στην κοινωνική προσφορά και την ταξική αλληλεγγύη των ανθρώπων.
Καλούμε τη Δημοτική αρχή και το Δημοτικό Συμβούλιο να μην προχωρήσει στην εφαρμογή αυτής της απόφασης.»
Μάρτιος 2016
πηγή:www.zo2.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου