Μάκη, Άδωνη, Θάνο και λοιποί υμνητές της χούντας... χρόνια πολλά!

Ανήμερα 21η Απριλίου και σήμερα "τιμούμε" τους διαχρονικούς αρνητές της δημοκρατίας και υμνητές της χούντας των συνταγματαρχών.

Γράφει ο κωνσταντίνος Ταχτσίδης (αναδημ απο το  koutipandoras.gr )

Μάκη, Άδωνη, Θάνο και εγκληματίες νεοναζί... χρόνια σας πολλά. Καλή επέτειο της "επαναστάσεως" να έχετε. 

Μισός αιώνας και  πέρασε από τότε που εσείς και το σινάφι σας κοιμόσαστε "με τις πόρτες ανοιχτές" ώσπου μια μέρα ξυπνήσατε και είχε χαθεί η μισή Κύπρος.

51 χρόνια από τότε που η δημοκρατία καταλύθηκε και Ελλάδα "μπήκε στο γύψο" για 7 χρόνια. Τότε, που από τις "ανοιχτές σας πόρτες" ακούγατε ηδονιζόμενοι τα ουρλιαχτά των βασανιζόμενων στην οδό Μπουμπουλίνας 18 και τα ΕΑΤ-ΕΣΑ.

Τελικά, όχι μόνο δεν ξεμπερδέψαμε με τα βαρίδια της ιστορίας, αλλά τα "ορφανά" της χούντας, "ξεπλύθηκαν" εν μέσω κρίσης και μπήκαν δημοκρατικά στη Βουλή και μάλιστα πολλοί από αυτούς, είναι ηγετική συνιστώσα στη ΝΔ... την αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας.

Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά:

Το 1984, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ιδρύει από τη φυλακή την Εθνική Πολιτική Ένωσις (ΕΠΕΝ). Σύμφωνα με την επιθυμία του φυλακισμένου δικτάτορα, αρχηγός της Νεολαίας του κόμματος, αναλαμβάνει ο νεαρός εθνικιστής και νυν πρόεδρος της Χ.Α., Νίκος Μιχαλολιάκος. Ωστόσο, ένα χρόνο μετά, παραιτήθηκε και κατόπιν υπόδειξης του δικτάτορα Παπαδόπουλου, νέος αρχηγός ορίζεται ο σημερινός βουλευτής της ΝΔ, Μάκης Βορίδης, του οποίου οι απόψεις -όπως και του προκατόχου του- έφταναν έως τις παρυφές του ναζισμού.

Χαρακτηριστική ήταν η προ λίγων ετών προσπάθεια του Άδωνη Γεωργιάδη, να υπερασπιστεί το Μάκη Βορίδη, γράφοντας στο Twitter, πως "άλλο χουντικός και άλλο ναζί".

Οι φωτογραφίες της εποχής που απεικονίζουν τον σημερινό Τομεάρχη Δημοσίας Τάξεως, Μάκη Βορίδη να κυνηγάει κομμουνιστές με αυτόσχέδια, δολοφονικά τσεκούρια και να δίνει συνεντεύξεις σε εφημερίδες με ατάκες όπως: "βία στη βία των Μαρξιστών", έδειχναν καθαρά έναν στυγνό φασίστα, κάτι που οδήγησε και στην διαγραφή του από το σύλλογο φοιτητών της νομικής σχολής.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης, είναι μία διαφορετική περίπτωση. Γεννημένος περίπου δύο χρόνια πριν πέσει η Χούντα (και η Κύπρος), μπορεί να μην έζησε τα... μεγαλεία του Βορίδη, όμως θεωρείται ακόμα και σήμερα ως ένας από τους μεγάλους θεωρητικούς της χούντας και της ακροδεξιάς στη χώρα μας.

Χαρακτηριστικό είναι το αυτόγραφο σημείωμα του δικτάτορα Στυλιανού Παττακού προς τον "αξιότιμο φίλον μου, κ. Γεωργιάδην Άδωνιν".

Και να 'ταν μόνο αυτό....

Έφτασε, ο αθεόφοβος, στο σημείο να συνδυάσει μοναδικά θατσερισμό και χουντολαγνεία, υβρίζοντας από την τηλεοπτική του εκπομπή, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, λέγοντας πως: η χούντα παρέδωσε μια οικονομία "κούκλα", την οποία κατέστρεψε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τις σοσιαλιστικές του πολιτικές και τις κρατικοποιήσεις. 

Για την άποψή του για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου και την "ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς", δε χρειάζεται να πούμε πολλά... είναι γνωστά.

Μιλάμε για τον πολιτικό, που πριν λίγα χρόνια, σε εκδήλωση του ΛΑΟΣ, τραγουδούσε από το βήμα το γνωστό σύνθημα του των Ναζί του Χίτλερ. "Θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη". Αυτά τα ολίγα για τον αντιπρόεδρο της ΝΔ. Για το Θάνο Πλεύρη, επίσης δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Το ότι έχει ζητήσει σε εκδήλωση του χουντικού περιοδικού ΠΑΤΡΙΑ, δολοφονίες και βασανισμούς προσφύγων και μεταναστών, τα λέει όλα. Ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει το γεγονός πως τις απόψεις του Άδωνη Γεωργιάδη για το “οικονομικό θαύμα” της χούντας, συμμερίζεται και ο οργανικός “φιλόσοφος” του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα, ο Στέλιος Ράμφος. 

 Αξέχαστη παραμένει η μεγαλειώδης παράσταση που είχε δώσει πριν λίγα χρόνια με το Σταύρο Θεοδωράκη, σε εκδήλωση του Ποταμιού, ενημερώνοντας μας πως “η χούντα άφησε μηδέν δημόσιο χρέος. Απολύτως μηδέν.” Για το μόρφωμα της Χρυσής Αυγή, που δικάζεται(σήμερα ήδη καταδικασμένο) ως "εγκληματική οργάνωση", τα λόγια είναι επίσης περιττά. Σε αντίθεση με τους προαναφερθέντες, δεν κάνουν καμία απολύτως προσπάθεια να καμουφλάρουν τις χουντικές και ακροδεξιές τους απόψεις. Σε εμφυλιακές επετείους, βέβαια, όπως "στο Βίτσι και το Γράμμο", δεν μπορούν κρυφτούν αλλά η χαρά δεν τους αφήνει...