Τετάρτη 11 Απριλίου 2018

Το ίδιο έργο αλλά τώρα ούτε καν θεατές

(η φωτο δημοσιεύθηκε στο anticap.wordpress.com)
(αναδημ. απο το pitsirikos.net)

Μετά από 7 χρόνια πολέμου στη Συρία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βρετανία και η Γαλλία φέρονται να ετοιμάζονται για συντονισμένο χτύπημα, με αφορμή την επίθεση με χημικά στην Γκούτα, για την οποία κατηγορούν τον πρόεδρο Άσαντ.

 Η χρήση χημικών όπλων στην Γκούτα δεν θεωρείται δεδομένη από όλους, ενώ πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν πως, αν έγινε χρήση χημικών, δεν έγινε από τον Άσαντ.

Ο Άσαντ δεν είχε κανένα λόγο να κάνει χρήση χημικών όπλων, ειδικά σε μια στιγμή που αφενός τον ευνοούσε η συγκυρία και αφετέρου υπήρχαν δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ πως θα αποσύρει τις αμερικανικές δυνάμεις από τη Συρία.

Η επίθεση σε παιδιά με χημικά όπλα γίνεται σε μια στιγμή που βολεύει μόνο τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, την Σαουδική Αραβία και τους «συμμάχους» τους.

Και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό.

Λένε πως, όταν αναζητείς αυτόν που έχει όφελος από μια τέτοια επίθεση, βρίσκεις και τον δράστη.

Άλλωστε, δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από την επίθεση των ΗΠΑ, της Βρετανίας και των «συμμάχων» τους στο Ιράκ, που βασίστηκε στο επιχείρημα πως το Ιράκ είχε όπλα μαζικής καταστροφής.

Ήταν ένα επιχείρημα που φρόντισαν να διαδώσουν τα μεγαλύτερα ΜΜΕ του πλανήτη -παρέα με τις κυβερνήσεις των χωρών που συμμετείχαν στην επίθεση-, αν και δεν υπήρχαν στοιχεία για την ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής στο Ιράκ.

Φυσικά, το Ιράκ δεν είχε όπλα μαζικής καταστροφής -και αυτό το γνώριζαν οι επιτιθέμενοι- αλλά αυτό ξεχάστηκε γρήγορα και κανείς δεν θεωρήθηκε υπεύθυνος για τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς άμαχους Ιρακινούς και την πλήρη διάλυση μιας χώρας.

Όταν πριν από δυο χρόνια ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ δήλωσε πως η επίθεση στο Ιράκ ήταν ..λάθος, κανένας δεν τον ενόχλησε για την καταστροφή και την αιματοχυσία που προκάλεσε.

Αυτό που έχει αλλάξει πλήρως από την εποχή του πολέμου στο Ιράκ το 2003, είναι η στάση των πολιτών των χωρών που επιτίθενται.


Πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στο Ιράκ, είχαν γίνει στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις τεράστιες διαδηλώσεις κατά του πολέμου -η διαδήλωση στο Λονδίνο δεν είχε προηγούμενο- και οι πολίτες ήταν στο πόδι.

Σήμερα, κανείς δεν μοιάζει να ασχολείται ιδιαίτερα.
Η απάθεια και η αδιαφορία σαρώνουν.

Οι πολίτες των δυτικών χωρών ανησυχούν τώρα μην χάσουν το Facebook που κατηγορείται πως υποκλέπτει τα προσωπικά δεδομένα τους, που αυτοί οι ίδιοι του τα παραχωρούν με την θέλησή τους.

Λογικό είναι να ανησυχούν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί πολίτες μην τους κλέψουν τα προσωπικά τους δεδομένα.

Βέβαια, αυτό που θα έπρεπε να τους ανησυχεί είναι πως έχασαν την ψυχή τους.

Εύκολα.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου