Εδώ η χούντα η καλή – Ξέπλυμα του Νίκου Μαστοράκη από τους φιλελέδες του “Βινύλιο”

Εδώ η χούντα η καλή – Ξέπλυμα του Νίκου Μαστοράκη από τους φιλελέδες του “Βινύλιο”
 αναδημ. απο Κατιούσα (15-05-2019)

Κάτι κνίτες και η χούντα του Ιωαννίδη, σε αντίθεση με τη “φιλελεύθερη” του Παπαδόπουλου, ευθύνονται που ο Νίκος Μαστοράκης δεν πήρε το Πούλιτζερ για την εκπομπή όπου ανέκρινε συλληφθέντες φοιτητές που συμμετείχαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου.
   
Όπως γράφει και ο Μώμος, αν κάτι αποδεικνύει την ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς σε αυτή τη χώρα, είναι η διαχρονική θέση και η αντιμετώπισή του Νίκου Μαστοράκη από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, ιδίως τα τηλεοπτικά. 
Όταν δεν καλείται σε “απολίτικο” πλαίσιο να μας μιλήσει ως “πρωτοπόρος” της ελληνικής τηλεόρασης και η συζήτηση έρχεται στα έργα και τις ημέρες του δημοσιογράφου – παρουσιαστή επί χούντας, με αποκορύφωμα την κατάπτυστη εκπομπή μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, αφήνεται σε χαλαρό κλίμα να αναπτύσσει το αφήγημά του περί άψογης εκπομπής, χωρίς επεμβάσεις και καθεστωτική στόχευση.

Λίγα όμως από τα τηλεοπτικά πλυντήρια που έχουν στηθεί κατά καιρούς υπέρ του Μαστοράκη μπορεί να αντέξει τη σύγκριση με το χθεσινοβραδυνό “Βινύλιο”, όπου η παρέα υπό τον Αντώνη Κανάκη έδωσε πεδίο δόξης λαμπρό στο χουντικό φερέφωνο να παρουσιάσει τη διαβόητη εκπομπή περίπου ως άξια για Πούλιτζερ. 
Πριν από αυτό, ο “τρεις φορές εκδιωχθείς” από τη χούντα Μαστοράκης, δεν παρέλειψε, υπό την εύθυμη επιδοκιμασία των παρουσιαστών στα λεγόμενά του, να παρουσιάσει τη “χαλαρή” όψη της επταετίας στην ΥΕΝΕΔ, όπου οι “αστείες στιγμές” “ισοφάριζαν τις δραματικές”.

Παριστάνοντας αρχικά το δύσκολο σε ό,τι αφορούσε τη συζήτηση για την εκπομπή με φοιτητές του Πολυτεχνείου, αφού “θα χρειαζόταν ολόκληρη εκπομπή γι’ αυτό” κι είναι “περίπλοκο θέμα” (μεγάλη η περιπλοκότητα να εκτελείς εντολές καραβανάδων), εν τέλει ο Μαστοράκης συναίνεσε να πει “την ιστορία του”, όπως το χαρακτήρισε ο Κανάκης, γιατί όλα είναι θέμα αφηγήματος, ισοδύναμου και ισάξιου, του βασανιστή και του βασανιζόμενου, του ανακριτή και του ανακρινόμενου.

Ο Μαστοράκης λοιπόν, αφού στην αρχή προσπαθεί να μας πείσει ότι “δεν ήθελε” να πάρει τη συνέντευξη, εντέλει πείστηκε μετά από “διαβεβαιώσεις” του υπουργού του Μαρκεζίνη, Σπύρου Ζουρνατζή, πως
κανείς από τους φοιτητές δε θα πάθαινε τίποτε, αλλά και την παρότρυνση του Τάκη Λαμπρία – με τη σύμφωνη γνώμη του Καραμανλή, όπως αφήνει να εννοηθεί – να κάνει την εκπομπή, γιατί θα ήταν η πρώτη φορά που θα ακουγόταν μια “ελεύθερη φωνή” στην τηλεόραση της χούντας. Ακόμα και ο καθ’ όλα φιλικός προς το χουνταίο Κανάκης, αναγκάστηκε να ομολογήσει πως “σφιγγόταν”(sic) και “ένιωσε άσχημα” (sic) στη διάρκεια της εκπομπής. 
Ο καλεσμένος του όμως αρνήθηκε να πάρει αυτή την πάσα ξεπλύματος για να ομολογήσει κάποια στοιχειώδη μεταμέλεια, εμμένοντας πως η εκπομπή ήταν “αλογόκριτη” και ό,τι έπαθαν οι φοιτητές (“ταλαιπωρήθηκαν” ήταν το ρήμα που χρησιμοποίησε ο Μαστοράκης, λες και αναφερόταν σε ουρά στην πολεοδομία) στη συνέχεια οφειλόταν στο καθεστώς Ιωαννίδη, που επεβλήθη μια μέρα μετά την προβολή της εκπομπής.

Εδώ φυσικά έχουμε το γνωστό φιλοχουντικό αφήγημα για την “καλή” δικτατορία του Παπαδόπουλου, και την “κακή” του Ιωαννίδη. Τέτοιος ήταν ο δημοσιογραφικός άθλος του Μαστοράκη, που, όπως μας πληροφορεί, το προηγούμενο βράδυ δεν κοιμήθηκε, γι’αυτό και φορούσε τα μαύρα γυαλιά στη συνέντευξη, για να μη φαίνονται οι μαύροι κύκλοι. Τέτοια μαρτύρια πέρασε για το καλό της ενημέρωσης. Όσο δε για τους φοιτητές που κατήγγειλαν στη μεταπολίτευση τα όσα υπέστησαν, καθώς και τις πιέσεις που τους είχαν ασκηθεί πριν βγουν στην εκπομπή, ο Μαστοράκης τα απέδωσε σε κάτι μοχθηρούς κνίτες και γενικότερα σε κομματικές σκοπιμότητες. Αλίμονο αν έλειπε και κομμουνιστικός δάχτυλος, δε θα είχε (κόκκινο) δράκο το παραμύθι.

Οι παρουσιαστές με προεξάρχοντα τον Κανάκη -μακριά από κομματικές σκοπιμότητες , όπως τόνιζε και τον πιστεύουμε τον αγνό Οννεδίτη – συνέχισαν άοκνα τις προσπάθειες να παρουσιάσουν τον εκλεκτό τους καλεσμένο ως λιγότερο φανατικό χουντικό απ’ ό,τι είναι στην πραγματικότητα, προσπαθώντας διαρκώς να του εκμαιεύσουν την παραδοχή πως “δε θα ξαναέκανε την εκπομπή αν γυρνούσε το χρόνο πίσω”, με τον ίδιο τελικά να ομολογεί απλά πως αυτό θα το έλεγε μόνο αν ήξερε τι θα επακολουθούσε. Δηλαδή τη μεταπολίτευση και τη δυνατότητα των θυμάτων να πουν την αλήθεια για τον επαίσχυντο ρόλο του Μαστοράκη.

Δεν ξέρουμε αν έχει έρθει η ώρα να ακούσουμε και την “ιστορία” του απλού Εσατζή, και πόσο αλογόκριτα έδερνε τους μιαρούς ταραξίες. Βήμα φιλόξενο και “χαβαλεδιάρικο” υπάρχει και σίγουρα δεν περιορίζεται στην παρέα του Φαλήρου, τι κι αν ο κεντρικός παρουσιαστής διαβεβαίωνε πως “δε θα έφερνε ποτέ” ένα χουντικό στην εκπομπή.