Κυρανάκη, να ένας άνεργος

Κυρανάκη, να ένας άνεργος

(αναδημ. απο το www.news247.gr)

Χιλιάδες συνάνθρωποί μας ζουν μέσα στην αγωνία και την απογοήτευση, επειδή κάποιοι "επιτυχημένοι πολιτικοί" δεν έχουν να προτείνουν τίποτα για το νούμερο ένα πρόβλημα της χώρας.

Μάνος Χωριανόπουλος
03 Σεπτεμβρίου 2020 11:07

Στο γνωστό ανέκδοτο, ένας τσοπάνης, βόσκει τα πρόβατά του, όταν ένα golden boy περνάει από το σημείο με το πανάκριβο αυτοκίνητό του, θέλοντας να κάνει επίδειξη στον βιοπαλαιστή.

-"Αν υπολογίσω τον ακριβή αριθμό των προβάτων σου, θα μου χαρίσεις ένα;"
-"Ναι απαντά ο βοσκός"
Το golden boy, βγάζει το τελευταίας τεχνολογίας καλά δομημένο κινητό του, συνδέεται με το GPS και με μια εφαρμογή φωτογραφίζει μέσω δορυφόρου το σημείο όπου βρίσκονται. Στη συνέχεια με μια δεύτερη εφαρμογή υπολογίζει σε λίγα λεπτά, τον αριθμό των προβάτων, που βρίσκονται στην περιοχή και χωρίς να ιδρώσει λέει στο βοσκό:
-"Έχεις ακριβώς 756 πρόβατα. Θα σου πάρω ένα".
-"Μπράβο το βρήκες, πάρε", αν μαντέψω τι δουλειά κάνεις, θα μου το δώσεις πίσω;" του λέει ο βοσκός.
-"Ναι"
-"Είσαι πολιτικός του κομματικού σωλήνα"
-"Πού το ξέρεις;"
-"Ήρθες χωρίς να στο ζητήσω, μου είπες κάτι που ήδη ήξερα, θέλεις να σε πάρω στα σοβαρά και το βασικότερο, άσε κάτω τον σκύλο".

Στην αρχική βερσιόν της ιστορίας, ο βοσκός είναι λίγο πιο αθυρόστομος και το golden boy, είναι σύμβουλος επιχειρήσεων, αλλά δεν έχει μεγάλη σημασία.

Όταν κάποιος δεν γνωρίζει για τι μιλάει και προσπαθεί να το παίξει έξυπνος, το αποτέλεσμα είναι στην καλύτερη γελοίο και στη χειρότερη εξοργιστικό.

Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Κυρανάκης, αναφερόμενος στην ανεργία και ειδικότερα στην ανεργία των νέων, επικεντρώθηκε στο ότι δεν ενημερώνονται καλά, δεν ψάχνουν καλά στο ίντερνετ και δεν δομούν σωστά το βιογραφικό τους.

Μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή είπε επί λέξει τα εξής:


"Τα προγράμματα θα είναι πολλα. Ειναι σημαντικό να ενημερώνεται ο κόσμος για τα προγράμματα του ΟΑΕΔ. Διοτι πολλές φορές ακουμε για ανέργους που ψάχνουν για δουλειά και λένε ότι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, αλλά δεν ψάχνουν στο ίντερνετ, να δουν τι υπάρχει αυτή τη στιγμή από προγράμματα.

Πάρα πολύς κόσμος δεν ψάχνει. Δεν λέω ότι φταίει ο κόσμος, αλλα το βλέπω και στη δική μου γενιά. Πολλές φορές υπάρχουν παιδιά που πάνε από πολιτικό γραφείο σε πολιτικό γραφείο για να ψάξουν δουλειά, αλλά δεν κάθονται να κάνουν μια σωστή δόμηση βιογραφικού, για να μπορέσουν να διεκδικήσουν μια θέση στην αγορά εργασίας, όπως αξίζουν οι ίδιοι με βάση τις σπουδές τους και με βάση την εργασιακή εμπειρία που ενδεχομένως έχουν στο παρελθόν".

Όταν δέχθηκε κριτική για τα όσα είπε σε σχέση με το οξύ πρόβλημα της δόμησης του βιογραφικού, που κρατά μακριά τους νέους από καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας επανήλθε με ανάρτησή του:

"Η αριστερά απέδειξε τόσα χρόνια ότι βλέπει τον άνεργο ως ένα ανήμπορο, μίζερο άνθρωπο. Τον θέλει εξαρτημένο από την κρατική ελεημοσύνη και μόνο αυτήν. Αν ο άνεργος βρει δουλειά και γίνει ανεξάρτητος οικονομικά, δεν έχει αξία για την αριστερά γιατί δεν μπορεί να του πουλήσει επιδόματα.

Εμείς βλέπουμε τον άνεργο άνθρωπο ως έναν ικανό υποψήφιο για μια θέση εργασίας. Που αν προσπαθήσει, ψάξει, βελτιώσει δεξιότητες, κινηθεί με δυναμισμό και πίστη στις δυνατότητές του, μπορεί να βρει μια καλή δουλειά, όχι ένα επίδομα.  Όλοι οι πρώην άνεργοι που σήμερα έχουν βρει δουλειά, θα σας πουν ότι το κατάφεραν με προσπάθεια. Εμείς θέλουμε μια κοινωνία που ανταμείβει αυτούς που προσπαθούν, αυτούς που παλεύουν".

Από τα παραπάνω είναι προφανές ότι ο κ. Κυρανάκης, δεν γνωρίζει, ούτε τι σημαίνει ανεργία, ούτε τι σημαίνει κακοπληρωμένη δουλειά.

Πίσω από την συντριπτική πλειοψηφία των ανέργων, κρύβονται αμέτρητες ιστορίες ταλαιπωρίας, πικρίας,απογοήτευσης, αδικίας, αλλά και άοκνης προσπάθειας χωρίς αποτέλεσμα.

Ήταν επίσης ακόμα χειρότερη η προσπάθεια του κ. Κυρανάκη, να απαντήσει. Χαρακτήρισε "ελεημοσύνη" τις αναγκαίες παρεμβάσεις του κράτους και διέκρινε τους άνεργους που βρήκαν δουλειά, επειδή κινήθηκαν με δυναμισμό και προσπάθησαν, διαχωρίζοντας τους προφανώς από τους άλλους, που βάσει της λογικής του, δεν προσπάθησαν.

Ψιλά γράμματα το ότι υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι, με προσόντα, δομημένα βιογραφικά, καλό ψάξιμο στο διαδίκτυο, που είτε έφυγαν στο εξωτερικό, είτε είναι άνεργοι, είτε εργάζονται με μισθούς πείνας και απλώς επιβιώνουν.

Μπορεί να είναι δύσκολο να το καταλάβει ένας τόσο "επιτυχημένος πολιτικός", αλλά υπάρχουν συνάνθρωποί μας που ζουν μέσα στην αγωνία, την απογοήτευση και τη ντροπή, επειδή κάποιοι "επιτυχημένοι πολιτικοί" δεν έχουν να προτείνουν τίποτα για το νούμερο ένα πρόβλημα της χώρας εδώ και χρόνια.

Υπάρχουν επίσης άνεργοι ή κακοπληρωμένοι εργαζόμενοι, που αισθάνονται οργή. Και η οργή αυτή είναι τόσο μεγαλύτερη, όσο περισσότερα είναι τα προσόντα τους και τα χρόνια που έχουν ξοδέψει για να σπουδάσουν ή να αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία.

Είναι φαιδρό, ειδικά ενόψει του Χειμώνα που έρχεται και θα φέρει νέες στρατιές ανέργων, το ανθρώπινο δράμα ως συνέπεια μιας οικονομικής καταστροφής, να επιχειρείται με τόσο απίθανο  τρόπο να μπει στη σφαίρα της ατομικής ευθύνης.

Δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία αυτό που είπε ο βουλευτής της ΝΔ. Τον θόρυβό του τον έκανε και μάλιστα απευθύνθηκε και σε ένα κοινό που πιθανότατα βλέπει με τον ίδιο τρόπο τους άνεργους και τους φτωχούς. Ως θύτες δηλαδη και όχι ως θύματα.

Το πρόβλημα είναι ότι κανένας εντός της Νέας Δημοκρατίας ή της κυβέρνησης, δεν βρήκε κάτι να πει. Είναι ένα ακόμα "εσύ φταις" προς τους πολίτες, που προφανώς η κυβέρνηση επιδοκιμάζει δια της σιωπής.

Είχε προηγηθεί η στοχοποίηση των νέων για τη χαλαρότητα τους σε σχέση με τον κορονοϊό, αλλά και η στοχοποίηση των συνταξιούχων με τη δήλωση του κ. Πατέλη ότι με το Ασφαλιστικό που έρχεται "σταματάμε να παίρνουμε τα λεφτά των νέων και να τα δίνουμε στους ηλικιωμένους".

Αναγνωρίζοντας ότι είναι θετικό, το ότι δεν στοχοποιήθηκαν και τα αρχαία ή τα δέντρα για τη φωτιά που δεν έκαψε τίποτα στις Μυκήνες, δεν μπορούμε παρά να διαπιστώσουμε ότι αυξάνονται οι κοινωνικές ομάδες, που και πιέζονται και φταίνε και που όπως καταγράφει η έρευνα της aboutpeople για το 20/20, η δυσαρέσκειά τους αυξάνεται.

Το κακό για τους κυβερνώντες, είναι ότι όλοι αυτοί, κάποια στιγμή ψηφίζουν.