Δυο λόγια προς toflou,gr. Σιδηράς Γιάννης.
Γράφει ο Θοδωρής Φλου (toflou.gr )
Δεν θα ήθελα να πώ πολλά για τον συγκεκριμένο τραγουδοποιό, όπως του αρέσει να τον αποκαλώ , το μόνο που θα πώ αξίζει της προσοχής μας και μόνο που προτίμησε να ξενιτευτεί από το να πουλήσει τα πιστεύω του, μπορώ νομίζω να έχω μία άποψη με τα χρόνια γνωριμίας και πώς και μέσα από την εργασία μου προσπαθώ να μην βλέπω μόνο όσους έγιναν ευρέως γνωστοί, άλλωστε είναι δύσκολο να είσαι rock και στην ζωή
Φυσικά κάθε μουσικό που θέλει να φιλοξενηθεί στο https://toflou.gr/ και μπορώ θα γίνει, όπως και αφιερώματα σε γνωστούς που πάλεψαν, μα να με συμπαθάτε δεν αγνοώ ποτέ τους μαχόμενους .Αφήνω τα λόγια του Γιάννη να μιλήσουν και ένα από τα τραγούδια του, τα φρέσκα, δεν είναι και χθεσινός, φιλιά Γιάννη ,καλή αντάμωση
Δυο λόγια στο Φλου . Ελλάς των τεχνών 2020
Κάποιοι είπαν πως γράφω κ ποίηση και για κάποιους είμαι συνθέτης αλλά εγώ συνεχίζω να δηλώνω τραγουδοποιός χωρίς να ξέρω αν ισχύει και αυτό, βλέπεις πολλές φορές άλλο τι αγαπάς και άλλο τι είσαι.
Ελλάς των τεχνών. Ποίηση.
Ποιος μπορεί να δηλώσει σήμερα ποιητής και να ζήσει από αυτό ;
Πόσοι είναι οι ποιητές σήμερα στην Ελλάδα που ζουν από αυτά που γράφουν ; Ποιος αγοράζει σήμερα να διαβάσει ποίηση ;
Πως να ζήσει ένας ποιητής αν δεν κάνει κάτι άλλο;
Και το ακόμα πιο θλιβερό ερώτημα είναι το πως να ζήσει ένας ποιητής που είναι φτιαγμένος και προικισμένος με το ταλέντο να μπορεί να βλέπει τα πράγματα μόνο ως ποιητής, γιατί αυτό το χάρισμα του δόθηκε.
Να σας απαντήσω.
Δεν θα ζήσει, είναι καταδικασμένος να μην ζήσει γιατί η εποχή μας δεν χρειάζεται ποιητές, κάποιοι το αποφάσισαν και αυτό γίνετε.
Γνώρισα ποιητές, κάποιες παλιές γραφικές φιγούρες ξεχασμένες σε κάποια δώματα των Εξαρχείων, με το τεφτέρι τους στην κωλότσεπη μπερδεμένοι να προσπαθούν να συνυπάρξουν με τον έξω κόσμο. Ένα κόσμο που δεν βρίσκει το χρόνο να τους
ακούσει για να μπορέσει να τους καταλάβει και αυτοί να προσπαθούν να επιβιώσουν ενώ χάνονται κάθε μέρα όλο και περισσότερο μέσα στην εξαθλίωση καθώς είναι φτιαγμένοι μόνο για να γράφουν.Πολλά παραδείγματα και πικρες ιστορίες πίσω από κλεισμένα παντζούρια υγρά υπόγεια που δεν θα τα δούμε ποτέ αν δεν θελήσουμε να δούμε. Ελλάς των τεχνών.
Σύνθεση.
Και συνθέτες γνώρισα πολλούς είχα ακόμα και την τύχη να σταθώ κοντά στον Μίκη Θεοδωράκη και να τραγουδήσω στην ορχήστρα του αλλά δεν γνωρίζω πολλούς που να τα κατάφεραν να ζουν από τη σύνθεση.
Βλέπεις και αυτό ακόμα είναι δύσκολο γιατί ενώ τραγούδια υπάρχουν τα πνευματικά δικαιώματα των συντελεστών είναι ανύπαρκτα ή μόνο για λίγους καθώς ακόμα και αυτά είναι προνόμια των μιντιακών αγαπημένων παιδιών που εξυπηρετούν συγκεκριμένες ανάγκες του συστήματος.
Η σύνθεση πλέον φθίνει αφού αναγκάζετε να ακολουθήσει το ποτάμι της μάζας και ξεψυχά στο βωμό της επιβίωσης κυνηγώντας το σουξέ.
Ελλάς των τεχνών.
Μουσική- τραγούδι.
Τραγούδι, αυτό που όλοι αγαπήσαμε, τραγούδι που όλοι τραγουδήσαμε αλλά λίγοι από εμάς πείνασαν για αυτό. Ποιοι τραγουδιστές-μουσικοί έχουν δουλειά σήμερα ; Που δουλεύουν ;
Πόσες μέρες ; Ζουν από αυτό ; Και για πόσο ;
Ξέρετε κάποιων συνταξιούχο τραγουδιστή που να παίρνει σύνταξη ως τραγουδιστής στη Ελλάδα ;
Εγώ όχι … Σε ποια ψάθα πεθάινουν όλοι αυτοί που τραγουδάνε στα πανηγύρια, στα κουτουκάκια, στα θέατρα , στα μπαράκια και στις μουσικές σκηνές ;
Σε ποια ψάθα πεθάνουν όλοι αυτοί των Β-Γ και Δ μπουζουξίδικων ; αυτοί που δεν ανήκουν στους 100 τυχερούς των βαρβάτων νυχτοκάματων.
Πως μεγαλώνουν τα παιδιά τους χιλιάδες μουσικοί που λιώνουν στα πατάρια ενώ ο λαός εκτονώνετε χοροπηδώντας μπροστά τους.
Να σας πω.
Δεν τα μεγαλώνουν από τη μουσική γιατί στην Ελλάδα τους μουσικούς και τους τραγουδιστές τους θέλουμε όλοι μόνο όταν τους χρειαζόμαστε και πρέπει να είναι και καλά διαβασμένοι γιατί ξέρουμε όλοι από μουσική είμαστε ψαγμένος λαός. Βέβαια δεν χρειάζεται να μπορούν να ζήσουνε και από αυτό ας κάνουν και κάτι άλλο ας δουλέψουν.
Αυτή είναι η νοοτροπία μας σήμερα.
Ξέρω πολλούς μουσικούς μεγάλους μουσικούς που πεινάνε σήμερα το βράδυ που γράφω.
Ξέρω ανθρώπους και υπήρξα ένας από αυτούς που δεν έχουν ρεύμα για μήνες αλλά παίζανε στη βροχή σε πλατειες και σε διαδηλώσεις τζάμπα για το δίκιο όλων μας. Και ξέρω ακόμα πολλούς μουσικούς που τα παράτησαν και δεν μπορούν να είναι μουσικοί γιατί πρέπει να κάνουν οτιδήποτε άλλο για να ζήσουν και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Κάποιοι άλλοι φύγανε και ξενιτεύτηκαν ψάχνοντας ελπίδα μακριά από τη χώρα που γέννησε όλες τις τέχνες.
Ελλάς των τεχνών.
Τραγουδοποιός.
Κάπου εδώ υπάρχω ίσως και εγώ.
Δεν θέλει και πολλά να πω πάρτε όλα τα προηγούμενα βάλτε τα σε ένα μίξερ χτυπάτε καλά! Να ο τραγουδοποιός. Είναι αυτός που έχει όλα τα προηγούμενα.
Κατάλαβες θεατή και αναγνώστη μου άνθρωπε που χαίρεσαι τις τέχνες.
Βλέπεις πολλοί από αυτούς που συναντάς τα βράδια στα φώτα των Stage παλεύουν τη μέρα στο σκοτάδι τις επιβίωσης.
Παρόλα αυτά Θα γράφω και ας τα πάρω μαζί μου είπα κάποτε όταν με ρωτήσανε γιατί γράφω , βλέπεις δεν είναι πρέπει, είναι ανάγκη, είναι θέλω και αν δεν είναι καλά για όλους δεν πειράζει θα τα κρατήσω για μένα.
Είναι και αυτά παιδιά μου.
Δεν πρέπει να είναι κάτι τέλειο για να είναι καλό φτάνει να είναι αληθινό.
Και μόνο αν είναι κάτι αληθινό μπορεί να γίνει και τέλειο, δυστυχώς όμως στην Ελλάς των τεχνών του 2020 δεν χωράνε οι αλήθειες μας, γιατί είναι πολλά τα ψέματα τους.
Ελλάς των τεχνών 2020.
Σιδηράς Γιάννης Τραγουδιστής-Τραγουδοποιός 18.11.2020 Γερμανία https://youtu.be/quxrRktHpwI Από το δίσκο „Χάνομαι“ που κυκλοφόρησε το 2020 ΧΑΝΟΜΑΙ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου