Παρέμβαση της ΔΑΣ στην διαδικτυακή συνεδρίαση της Ολομέλειας της Διοίκησης της ΓΣΕΕ 1η Δεκεμβρίου 2020

 

Παρέμβαση της ΔΑΣ στην διαδικτυακή συνεδρίαση της Ολομέλειας της Διοίκησης της ΓΣΕΕ 1η Δεκεμβρίου 2020

Καλέσατε σήμερα σε συνεδρίαση την ολομέλεια της διοίκησης, μετά από 8 μήνες (12/3/20 Ολομέλεια - 27/5/20 ΕΕ), κι ενώ εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν ήδη πραγματοποιήσει όλο αυτό το διάστημα δράσεις σε όλη τη χώρα, συλλαλητήρια, παρεμβάσεις, απεργίες δια ζώσης, παίρνοντας βέβαια όλα τα μέτρα υγείας και ασφάλειας.

Καλείτε σε ολομέλεια και απευθυνόμαστε στην ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, τώρα που :

 ·         η πανδημία και τα αποτελέσματα της είναι σε εξέλιξη με εκατοντάδες νεκρούς κάθε μέρα ως αποτέλεσμα της εγκληματικής πολιτικής της κυβέρνησης στην Υγεία

·         οι ιδιωτικοποιήσεις προχωρούν με αμείωτο ρυθμό σε όλους τους τομείς π.χ ΛΑΡΚΟ, ΕΛΤΑ με την τροπολογία που κατατέθηκε σήμερα στην Βουλή και προβλέπει 2.000 απολύσεις με την μορφή της εθελούσιας.

·         ο προϋπολογισμός για το 2021 μεγαλώνει ακόμη περισσότερο τα αδιέξοδα για το λαό και τις ανάγκες του αφού στις αιματηρές περικοπές όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων προστίθενται άλλα 600 εκατ. ευρώ.

·         το σχέδιο Πισσαρίδη  δεν είναι γενικές ιδέες ούτε μικρορυθμίσεις όπως εισηγήθηκε ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Επιταχύνει τις σαρωτικές αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς, απ' την Υγεία και την Εκπαίδευση έως την εργασία και το Ασφαλιστικό, με στόχο να φορτωθεί και η νέα καπιταλιστική κρίση στην πλάτη του λαού. Πρόκειται για ένα μνημόνιο ελληνικής πατέντας. Να θυμηθούμε τα λόγια του Άδωνη που έλεγε «δεν θα μου κλέψει εμένα τη δόξα ο Τομσεν».

·         έρχεται νέο αντιλαϊκό έκτρωμα που χτυπά την οργάνωση των εργαζομένων και βάζει νέα φωτιά στις εργασιακές σχέσεις, τη στιγμή που δεν υπάρχουν ΜΕΘ να φροντίσουν όσους χτυπήθηκαν από την πανδημία. Να το πάρουν πίσω τώρα.

·         και τέλος την ώρα που η καταστολή έχει βαρέσει κόκκινο με εκατοντάδες συλλήψεις εργαζομένων και συνδικαλιστών που σέρνονται στην Ασφάλεια γιατί τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι απέναντι στην κυβέρνηση και τη μεγαλοεργοδοσία. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να γεννήσει λεωφορεία, βαγόνια, αλλά γεννάει αύρες, αγοράζει μηχανές για τη ΔΙΑΣ κλπ.

Η κυβέρνηση πάνω από όλα έχει βάλλει όχι την υγεία των εργαζομένων, του λαού, αλλά τα κέρδη των ομίλων του τουρισμού και στις μεταφορές, του κεφαλαίου συνολικά.

Μας καλείτε λοιπόν να συνεδριάσουμε, ενώ για μήνες, για όλα αυτά και ακόμη περισσότερα, δεν έχετε πει ούτε λέξη. Και έχετε το θράσος να φέρνετε θέμα τις δράσεις των συνδικάτων στην πανδημία. Για ποια δράση μιλάτε; μήπως την είδε κανείς; Μήπως εννοείτε το σούρτα φέρτα στα υπουργεία, στην εργοδοσία, τις επιστολές που επισφράγιζαν την πολιτική της κυβέρνησης;

Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι πια ξεκάθαρο ότι εδώ μέσα έχουμε να κάνουμε με μια ηγετική ομάδα που αποτελεί ΟΡΓΑΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ του Υπουργείου Εργασίας και του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη ! Χάρη σ' αυτούς βρίσκεστε σήμερα εδώ.

Μια ηγετική ομάδα που έχει σφραγίσει το κτήριο της ΓΣΕΕ και αρκείται σε ανακοινώσεις για τη BlackFriday.

Μια ηγετική ομάδα που δεν βρήκε χρόνο να καταθέσει ούτε ένα λουλούδι για το Πολυτεχνείο.

Που δεν έβγαλε άχνα για το νέο πτωχευτικό κώδικα, για τις δεκάδες ΠΝΠ, για το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» των 200 ευρώ!

Για τα δεκάδες εκατομμύρια που η κυβέρνηση δίνει απλόχερα για να στηρίξει την Aegean και άλλες αεροπορικές εταιρείες, καθώς και την Fraport κλπ.

Μια ηγετική ομάδα που κάνει τα ΠΑΝΤΑ προκειμένου να περάσουν όλα τα νομοσχέδια εκτρώματα της κυβέρνησης, όντας μάλιστα συνδιαμορφωτές αυτών των νόμων.

Αν θέλουμε μάλιστα να ψάξουμε πότε ήταν η τελευταία φορά που αποφασίσατε απεργία, θα

πρέπει να φτάσουμε σε εκείνη την απεργία που κάνατε για να στηρίξετε τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, με πλαίσιο τέτοιο που παρέπεμπε σε όλα τα αιτήματα του ΣΕΒ!

Μάλιστα στην απεργία στις 26 Νοέμβρη βάλατε σοβαρά εμπόδια, κάνοντας προσπάθεια να μην παρθούν αποφάσεις, παρεμβαίνοντας ακόμα και σε οργανώσεις που ήδη είχαν ξεκινήσει την οργάνωση της μάχης για την επιτυχία της απεργίας.

Τώρα ο Πρόεδρος εισηγήθηκε ότι αυτή η απεργία των Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών ήταν άσκοπη και έκαναν "κυνήγι μαγισσών". Πρόκειται για μια απαράδεκτη τοποθέτηση. Εδώ χαμός γινόταν στους χώρους δουλειάς από τα κρούσματα π.χ. super market και όχι μόνο. Χαμός γινόταν από απληρωσιά. Χαμός γινόταν από απολύσεις. Η κυβέρνηση έδωσε στην δημοσιότητα τι θα περιέχει ο νόμος για τα σωματεία και τον συνδικαλιστικό νόμο. Χαμός γινόταν και γίνεται στα νοσοκομεία από την έλλειψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, από την έλλειψη ΜΕΘ.

Έχετε πλήρη ταύτιση με την κυβερνητική πολιτική, με τον ΣΕΒ και τις άλλες εργοδοτικές ενώσεις. Αυτό φαίνεται εκτός των άλλων και από την πρόταση της εισήγησης της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ :

1. Για κοινωνικό διάλογο για το σχέδιο πισσαρίδη και

2. Τη συμμετοχή της ΓΣΕΕ με επιτροπή στο " Διεθνές Φόρουμ Ελλάδα 2040" όπου θα παρευρεθούν σε στρογγυλό τραπέζι, ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και ο Δισεκατομμυριούχος Μπιλ Γκέιτς.

Δηλαδή μας λέτε ότι αυτή είναι το μέλλον, η προοπτική και η λύση για τα συμφέροντα των εργαζομένων ;

Όμως συνάδελφοι, η πραγματική κατάσταση μέσα στο εργατικό κίνημα ούτε προσδιορίζεται, ούτε διαμορφώνεται από αυτή την ηγετική ομάδα.

Ξεπερνώντας μια τέτοια ηγεσία, συνδικάτα σε όλη τη χώρα συντονίζονται με δυσκολίες, με αντιπαραθέσεις και διαπάλη, με επιπρόσθετα μεγάλα εμπόδια εξαιτίας της πανδημίας και αυτό είναι ελπιδοφόρο! Σε αυτό εμείς θα συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

Μικρές και μεγάλες μάχες δόθηκαν σχεδόν παντού, με διοργανωτές Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Συνδικάτα, απέναντι σε ζητήματα φωτιά, όπως το εισόδημα, τα μέτρα προστασίας της υγείας, για την προστασία των ανέργων.

Μεγάλη κλάδοι μπήκαν μπροστά, υγειονομικοί, μεταφορές, τουρισμός-επισιτισμός, εμπόριο, για να παραμείνει στο φως η ελπίδα ότι κανείς δεν είναι μόνος, για να καταγραφεί ξανά ότι η λύση βρίσκεται στους αγώνες, για να αποδείξουμε ότι «κάτω από τις μάσκες έχουμε φωνή», για να μην κάνει πίσω ο λαός.

Φέραμε στο φως το μεγάλο ζήτημα της υγείας και η κυβέρνηση το λοιδορούσε την επίταξη του ιδιωτικού τομέα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Λάρισα. Εδώ και μερικές βδομάδες, δεν έχει επιταχθεί ούτε μια ιδιωτική δομή ! Ο ιδιωτικός τομέας στη Θεσσαλία αριθμεί 2.500 κλίνες, σε αντίθεση με το δημόσιο σύστημα, που δεν "μετράει" ούτε 1.000.

Ένα ακόμη αποκαλυπτικό στοιχείο ότι μόνο ένας από τους εκατοντάδες ομίλους της ιδιωτικής υγείας κάνει τζίρο πάνω από 1 εκατ. ευρώ το μήνα μόνο από τα τεστ !

Αυτά είναι ιστορία συνάδελφοι που δεν μπορεί ούτε να κρυφτεί, ούτε να παραβλεφτεί.

Όλη η δράση που αναπτύχθηκε δεν μπορεί ούτε να χρεωθεί «σε μια μικρή μειοψηφία» όπως λένε κάποιοι, ούτε μόνο στο ΠΑΜΕ. Πρόκειται για δεκάδες Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και συνδικάτα.

Αλλά η κυβέρνηση δεν μπορεί ούτε να ενεργοποιήσει με την ίδια ευκολία όπως παλιότερα τον «κοινωνικό αυτοματισμό», γιατί η πολιτική της κυβέρνησης, η στάση της απέναντι στην πανδημία αγγίζει τους πάντες, εκτός από τα αφεντικά για τα οποία δουλεύει με σχέδιο και λύσσα.

Θέτουμε το κύριο που νομίζουμε ότι είναι να συνεχίσουμε τον συντονισμό, διευρύνοντας τον για να δοθεί με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικά ο αγώνας να μείνουν οι εργαζόμενοι ζωντανοί, υγιείς και φυσικά να ανατραπεί η πολιτική του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων στην κυβέρνηση και στα άλλα αστικά κόμματα.

Απέναντι σε αυτό ποιος μπορεί να μείνει απέξω;

Σε ό,τι μας αφορά δώσαμε μέχρι σήμερα θεωρούμε μια μάχη πετυχημένη. Αλλά δεν αρκεί. Κρατήσαμε όρθιο το κύρος του εργατικού κινήματος, έχοντας απέναντι μας όλο το σύστημα και τους μηχανισμούς του. Αλλά δεν φτάνει για να εμποδίσεις, να ανατρέψεις τα σχέδια των εκμεταλλευτών μας.

Αποκαλύψαμε ότι πίσω από την κυβερνητική προπαγάνδα για «μεταρρυθμιστικές προκλήσεις», αλλά και την συνεχή επίκληση της «ατομικής ευθύνης» κρύβονταν ολόκληρο το σχέδιο για νέα, αβάσταχτα μέτρα ενάντια στο λαό και η συνειδητή επιλογή να αφεθεί η δημόσια υγεία στο έλεος της πανδημίας και των ιδιωτικών κλινικών. Αλλά ούτε μόνο αυτό φτάνει για να σωθεί ο κοσμάκης και να μην ξαναπληρώσει τη νέα καπιταλιστική κρίση. Και βέβαια σε όλη την ΕΕ η στρατηγική του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων του είναι ίδια. Στην Γαλλία για παράδειγμα, στην Ιταλία και άλλου.

Είναι αναγκαίος ο συντονισμός από όσους δεν έχουν πάει με τους εκμεταλλευτές μας, από όσους μέχρι χτες αμφισβητούσαν ότι μπορεί η εργατική τάξη να σηκώσει κεφάλι, από όσους δεν έχει καταβάλλει η ηττοπάθεια, η κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία.

Σε αυτούς απευθυνόμαστε και σήμερα.

Και δεν αποτελεί αυτό ευχολόγιο. Ήδη μέχρι τώρα πολλά συνδικάτα έχουν πάρει αποφάσεις, έχουν απεργήσει, έχουν βγει στους δρόμους, προετοιμάζουν νέα μεγάλη μάχη για όσα έρχονται.

Εμείς αυτό θέλουμε να μεγαλώσει, να ωριμάσει, να γίνει πιο δυνατό. Εκεί άλλωστε κρινόμαστε και θα κριθούμε. Αυτό είναι που φοβάται η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση. Αυτό προσπαθεί να τσακίσει η μεγαλοεργοδοσία. Το μέτωπο, τη δυναμική του δικού μας κινήματος.

 

Και θέλουμε να πούμε για το περιεχόμενο ενός τέτοιου αγώνα που χρειάζεται για να μην υποταγεί ο λαός σε νέες θυσίες για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, αλλά πρωτίστως να μείνει όρθιος.

Πρώτα από όλα πρέπει να σαρώσει παντού το αίτημα μας για πραγματικά «θωρακισμένο, δημόσιο σύστημα Υγείας» που σημαίνει προσλήψεις, υποδομές, επίταξη όλων των ιδιωτικών κλινικών χωρίς πληρωμή των κλινικαρχών, μακριά από την εγκληματική πολιτική του «κόστους - οφέλους» που ακολουθεί εδώ και μήνες η κυβέρνηση.

Να ενταθεί ο αγώνας σε κάθε χώρο δουλειάς για ουσιαστικά μέτρα προστασίας από την πανδημία.

Απέναντι στα μέτρα που έχουν τσακίσει το εισόδημα των εργαζομένων να μην κάνουμε πίσω από την απαίτηση μας να καταργηθούν όλες οι αντεργατικές ΠΝΠ και να πληρώσει το κράτος και η εργοδοσία για να στηριχθεί η εργατική οικογένεια, να μην λείψει τίποτε από τα αναγκαία για την επιβίωση της. Να απαλλαγεί η εργατική τάξη από χρέη, να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί.

 

Να σηκωθεί τσουνάμι αντίστασης στο σχέδιο Πισσαρίδη που δεν είναι τίποτε άλλο από σχέδιο για επιτάχυνση των αντιασφαλιστικών ανατροπών, παραπέρα σφοδρή επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, νέα μέτρα για ενίσχυση της «ευελιξίας», μείωση του λεγόμενου «κόστους εργασίας», διευκόλυνση των απολύσεων, πάμφθηνο εργατικό δυναμικό από τη «δεξαμενή» των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων και παραπέρα χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζόμενων γυναικών, συνέχιση της φοροληστείας για το λαό και της φοροασυλία για το κεφάλαιο. Να απαντήσουμε στο σχεδιασμό τους για το επίδομα ανεργίας που το θέλουν στο 55% του μέσου μισθού των τριών χρόνων, δηλαδή στα 200 ευρώ και να παραδώσουν τις σχολές του ΟΑΕΔ στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

 

Να μην επιτρέψουμε κανένα παιχνίδι πάνω στο δικαίωμα των εργαζομένων να οργανώνονται, να κάνουν σωματεία. Να κατεβάσουν τα ξερά τους κράτος και εργοδοσία από τις εργατικές οργανώσεις. Ο πρόδρομος ενός τέτοιου νόμου δεν ήταν παρά οι Αύρες, τα γκλομπ των ΜΑΤ, οι συλλήψεις και οι απαγορεύσεις των συγκεντρώσεων, ο κλιμακούμενος αυταρχισμός που ζούμε το τελευταίο διάστημα.

Πρόκειται για ένα μείγμα καταστολής και ιδεολογικής επίθεσης που στόχο έχει την καλλιέργεια της παθητικής αναμονής, μέχρι την αποδυνάμωση και ενσωμάτωση των συνδικάτων στα θέλω των επιχειρηματικών ομίλων. Να παρθεί πίσω τώρα το νομοσχέδιο για τον συνδικαλιστικό νόμο.

Γιατί υπάρχει αρκετή συσσωρευμένη πείρα, η οποία δείχνει ακριβώς πόσο χρεοκοπημένη εκ των προτέρων είναι μια τέτοια στάση αναμονής για «καλύτερες μέρες» που θα έρθουν αν «βάλουμε όλοι πλάτη» σε κυβερνητικά «σχέδια», «οράματα» και «προκλήσεις».

 

Κι εδώ δεν μπορεί να παίζει με τη νοημοσύνη μας ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΚΙΝΑΛ. Κόμματα που κατ’ εξοχήν στήριξαν και επέβαλαν το δρόμο που μας έφτασε εδώ. Κόμματα που ακόμη και σήμερα κλείνουν το μάτι στο ΣΕΒ ότι μπορούν να εξασφαλίσουν με τις μικρότερες δυνατές αντιδράσεις τη «σφαγή» των εργαζομένων. Για το ΣΥΡΙΖΑ όσο κούφιες ήταν οι «κατάργηση του μνημονίου με ένα νόμο και ένα άρθρο», άλλο τόσο κούφια είναι η επανάληψη αιτημάτων που χρόνια τώρα παλεύει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, που ο ίδιος ως κυβέρνηση απέρριπτε για 5 ολόκληρα χρόνια.  Να θυμίσουμε όταν έκοβε κορδέλες στη Σαντορίνη για τα «δημόσια νοσοκομεία -ΑΕ». Όταν επί κυβέρνησης του μειώθηκε η δημόσια δαπάνη κατά 860 εκατομμύρια 45% από το 2015 ως το 2019 και φόρτωσε τη δαπάνη στα τσακισμένα ασφαλιστικά ταμεία.

 

Η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα με το λαό να είναι εκτεθειμένος στην πανδημία, με την εργασιακή ζούγκλα να αποτελεί τη «σύγχρονη» πραγματικότητα, την ανασφάλεια να μεγαλώνει, δεν είναι λάθος του συστήματος. Η οικονομική κρίση, η αποτυχία όλων των καπιταλιστικών συστημάτων Υγείας να υπερασπιστούν την ανθρώπινη ζωή, η ένταση της εκμετάλλευσης είναι ανάγκη του συστήματος που έχει κριτήριο το κέρδος, τη «διευκόλυνση επενδύσεων», την «άνοδο της ανταγωνιστικότητας», όπως λέει η κυβέρνηση και εισηγήθηκε ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ.

 

Οι δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των εργαζομένων, όπως η μόνιμη και σταθερή δουλειά, ένα σύστημα Υγείας που θα στηρίζεται στην ολόπλευρη προστασία του λαού με ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας περίθαλψης με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης, τα μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, για μόρφωση και δικαιώματα, συνθλίβονται στο σημερινό σάπιο σύστημα.

 

Αν κάποιος έχει ανακαλύψει άλλο δρόμο από την οργανωμένη πάλη μέσα από τα σωματεία, σε κάθε τόπο δουλειάς για τα παραπάνω ας μας το πει.

 

Και θέλουμε να πούμε και δυο λόγια για το θέμα που έβαλε εδώ για συζήτηση η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ.  Τη συμμετοχή μας λέει στις εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821.

Να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή ότι για μας το μόνο διαχρονικό συμπέρασμα που προκύπτει και από την Επανάσταση του 1821 είναι ότι τίποτα δεν καταργείται, όσο σάπιο κι αν είναι, χωρίς την ταξική πάλη.

Ότι όσα ζούμε σήμερα, ιδιαίτερα μετά το ξέσπασμα της πανδημίας και με μια νέα καπιταλιστική κρίση, με τις πολλαπλές συνέπειες από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και από τη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, το πρόβλημα των εγκλωβισμένων προσφύγων,  πρέπει ν’ αποτελέσουν το έναυσμα για την ταξική αφύπνιση, για τη μαχητική στάση ζωής.

 

Η δική σας προσέγγιση, όπως και όλων των αστικών επιτελείων που έχουν αναλάβει δράση μπροστά στην επέτειο αυτή, στόχο έχει να εκθειάσει τον καπιταλισμό, να ρίξει στάχτη στα μάτια της εργατικής τάξης, με την εθνική ομοψυχία και περηφάνεια, ότι αυτή η βαρβαρότητα είναι μονόδρομος. Αντίθετα, η δική μας προσέγγιση στόχο έχει να αναδείξει πώς αντικειμενικά εξελίσσεται η κοινωνία, πώς η αστική τάξη από φορέας προόδου έγινε πλέον φορέας αντίδρασης και εμπόδιο στην κοινωνική πρόοδο, πώς ο καπιταλισμός πλέον είναι ξεπερασμένος και πως η εργατική τάξη βρίσκεται μπροστά στο ιστορικό καθήκον της ανατροπής του και στη δημιουργία μιας πραγματικά προοδευτικής κοινωνίας.

 

Για μας τίποτα δεν αλλάζει προς την κατεύθυνση της κοινωνικής προόδου, αν ο λαός δεν πάρει την υπόθεση στα χέρια του.

Εμείς με αυτό το περιεχόμενο θα προσεγγίσουμε αυτή την επέτειο. Εμείς λέμε ότι αξίζει να γίνουν συζητήσεις, εκδηλώσεις, πολύμορφες με στόχο την κατάκτηση της γνώσης, για αυτά τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα με το ανασκάλεμα της ιστορικής μνήμης. Δεν συμφωνούμε με τη συμμετοχή της ΓΣΕΕ σε γνωστές φιέστες, πολυδάπανες, προκλητικές, με χλαμύδες και περικεφαλαίες. Την εξύμνηση χορηγών και την προβολή εταιρειών.