Τετάρτη 11 Αυγούστου 2021

Πάνος Χάριτος (δημοσιογράφος):Η φωτιά είναι πόλεμος κι οταν τον περιμένεις προετοιμάζεσαι για αυτόν.



 (Από τη σελίδα του Πάνου Χαρίτου στο Facebook)

Η φωτιά είναι πόλεμος. Όταν περιμένεις πόλεμο και γνωρίζεις ημέρα και ώρα που θα ξεσπάσει προετοιμάζεσαι για αυτόν. 

Διαβαζεις τα δεδομένα και τις πιθανότητες. Επιλέγεις το που και πως θα αναπτύξεις τις δυνάμεις σου ώστε ακόμα κι αν δεν κερδίσεις τον πόλεμο να βγεις από αυτόν με τις μικρότερες απώλειες. 

Απλά πράγματα. 

Ικανός σχεδιασμός, σωστός ανεφοδιασμός, και αξιόμαχος εξοπλισμός.

 
Όταν η επικοινωνιακή πολιτική υπερισχύει των πολεμικών προετοιμασιών και του ικανού σχεδιασμού, τότε χάνεις και τον πόλεμο και τις εντυπώσεις. Ή για να το πω διαφορετικά, όταν μπαίνεις στη μάχη επικοινωνιακά και μόνο, μπαίνεις έχοντας αποδεχθεί την ήττα. Είτε γιατί υποτίμησες τον εχθρό, είτε γιατί δεν κατανόησες το μέγεθος του. 
Ό,τι από τα δυο και να ισχύει, ο στρατηγός και το επιτελείο του φέρουν το ίδιο μερίδιο ευθύνης (αρκεί βεβαίως να υπάρχει η στοιχειώδης ευαισθησία για να το αποδεχθούν).
 
Τα αποκαΐδια, οι στάχτες και τα ερείπια υπερισχύουν των εντυπώσεων του καπνού από το «επικοινωνιακό λιβάνισμα». 

Το να ξεκινάς τη μάχη της 6ης Αυγούστου (που γνωρίζεις εκ των προτέρων τους καιρούς και τους ανέμους με ο,τι έχει αφήσει στη γη ο καύσωνας) με 28 αεροσκάφη και τα υπόλοιπα 46 να ψάχνουν ανταλλακτικά ή ότι άλλο τους έλειπε, δεν θα στο φτιασιδώσει κανένα επικοινωνιακό επιτελείο. 
Οι μάχες κερδίζονται στο πεδίο και οι πόλεμοι στον αέρα λένε οι σύγχρονοι στρατηγοί.
 
Με αλλά λόγια, έχεις φροντίσει για τον εξοπλισμό σου εκ των προτέρων. Τα παθήματα αρκετά. «Ο στρατηγός άνεμος» το 2007, το Μάτι δέκα χρόνια μετά. Τα μαθήματα… εκ του αποτελέσματος … παραμένουν ζητούμενο !
 
Το evacuation, η απομάκρυνση του πληθυσμού (μπορεί ως τακτική να είναι έξυπνη, ωστόσο) είναι το ύστατο μέσο. Όταν έχεις πράξει τα δέοντα για την πρόληψη και δεν έχουν αποδώσει. Δεν μπορεί όμως να είναι η πρώτη σου επιλογή κι έπειτα να επιχειρείς το ακατόρθωτο και ίσως αδιανόητο, δηλαδή την πρόληψη…
 
Δεν μπορεί να εκκενώνεις ολόκληρες γεωγραφικές περιοχές στέλνοντας μηνύματα από το 112 και να μην έχεις προνοήσει να τους υποδείξεις προς τα που θα φύγουν. Το απλά φύγετε από εκεί, μοιάζει με χτίσιμο άλλοθι. Δεν μπορεί να τους απομακρύνεις με πλοία από την Εύβοια και να τους ζητάνε να πληρώσουν εισιτήριο στο πλοίο της απομάκρυνσης. Δεν μπορείς να νομοθετείς ενάντια στο περιβάλλον και να επικαλείσαι την κλιματική αλλαγή και για την αδιανόητη καταστροφή…
 
Η κλιματική αλλαγή έχει ονοματεπώνυμο και ψήφους στα κοινοβούλια !!! 

Δεν μπορείς να ζητάς από τους πολίτες να ασφαλίζουν τα σπίτια τους (μέσω τρίτων, οι οποίοι σφυρίζουν αδιάφορα όταν πυροσβεστικά οχήματα φέρεται να έχουν προσφέρει «ιδιωτικές υπηρεσίες» σε σπίτια βουλευτών) προαναγγέλοντας την ανικανότητα του κράτους να προστατέψει περιουσίες και κόπους ζωής.

 Η πολιτεία οφείλει να προστατεύει το ίδιο την περιουσία όλων και όχι περισσότερο των βουλευτών …
 
Δεν μπορεί να περιορίζεις τον αριθμό των μέσων πυρόσβεσης, του εποχικού προσωπικού κι έπειτα να επικαλείσαι πως έγινε ο,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν.

 Η επικοινωνία δεν μπορεί να αποτελεί την κυρίαρχη πολιτική της κυβέρνησης !
 
Η πλέον πρόσφατη πανδημία, απέδειξε πως το καπιταλιστικό μοντέλο μπάζει νερά στους κλυδωνισμούς σταθερότητας. 

Εκτός των άλλων απέδειξε ότι, αν κάτι χρειάζεται ενίσχυση αυτό είναι το δημόσιο σύστημα υγείας.

 Η κλιματική αλλαγή επίσης, στέλνει μηνύματα προ πολλού. 

Η διάσωση του κλίματος είναι κρατική υπόθεση. 

Δεν μπορεί να «χαρίζονται» εκτάσεις για χρήση ΑΠΕ όταν υπάρχουν ενδείξεις για περιβαλλοντικές επιπτώσεις. 
Δεν μπορεί να στέλνεις την αστυνομία να διαλύσει τις διαδηλώσεις των κατοίκων που διαμαρτύρονται κι έπειτα από μερικούς μήνες να στέλνεις την ίδια αστυνομία για να εκκενώσει τα χωριά τους που καίγονται… 

Κάτι η σκοπιμότητα, κάτι η ανικανότητα, ας μην γίνουν όλα στάχτες.
 
Κοιτάξτε γύρω σας… 
Με την κλιματική αλλαγή συγκατοικούμε εδώ και καιρό. 
Να το καταλάβουμε δεν θέλουμε . Όταν όμως ακούς πολιτικούς να την επικαλούνται για την καταστροφή ως σαν είναι αυτό το πρώτο χτύπημα, αναρωτιέσαι για τα όρια του πολιτικού ελιγμού. Είτε πρόκειται για άγνοια, είτε για υποκρισία, είναι εξίσου τρομακτικό !
 
Η εικόνα δανεική από Giorgos Moutafis σημερινή από Γούβες!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου