(ΑΝΑΔΗΜ. ΑΠΟ www.imerodromos.gr)
«Μέχρι τον Μάιο του 2013 είχαμε ετοιμάσει ένα πλήρες αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, έχοντας υπόψιν το ότι η Χρυσή Αυγή αλώνιζε. Κι ενώ είμαστε έτοιμοι στην κυριολεξία, να δέσουμε τον τόμο και να τον στείλουμε στη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης, έρχεται μήνυμα από το Μαξίμου: “Στοπ, δεν περνάει αυτό το νομοσχέδιο”» κατήγγειλε ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, από τη ΔΗΜΑΡ, Αντώνης Ρουπακιώτης, σημειώνοντας ότι όλα αυτά συνέβησαν πριν τη δολοφονία Φύσσα, αλλά και το ότι το νομοσχέδιο ανατέθηκε στη συνέχεια στους Μπαλτάκο και Σταμάτη.
Μιλώντας σε πρωινή εκπομπή του «OPEN», ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης θύμισε ότι το 2013 «ετοιμάζαμε ένα αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, πέσαμε με τα μούτρα με τους επιστημονικούς συνεργάτες, τους δικαστές και με τη συναίνεση του υφυπουργού Δικαιοσύνης τότε, που ήταν στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας. Κι ετοιμάσαμε, μέχρι τον Μάιο του 2013 είχαμε ετοιμάσει ένα πλήρες αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, έχοντας υπόψιν το ότι η Χρυσή Αυγή αλώνιζε». Σημειώνεται ότι ο τότε υφυπουργός Δικαιοσύνης της ΝΔ ήταν ο Κώστας Καραγκούνης
Ο Αντώνης Ρουπακιώτης συνέχισε λέγοντας ότι «ενώ είμαστε έτοιμοι στην κυριολεξία, να δέσουμε τον τόμο και να τον στείλουμε στη Γενική Γραμματεία της κυβέρνησης, έρχεται μήνυμα από το Μαξίμου: Στοπ, δεν περνάει αυτό το νομοσχέδιο. Και υπήρξε μέγας θόρυβος, αντέδρασαν οι ελληνοεβραϊκές οργανώσεις, αντέδρασε το Συμβούλιο των εβραϊκών οργανώσεων, ο Συνήγορος του Πολίτη, ο συνήγορος Συμβουλίου της Ευρώπης, ο Μούζνιεκς που όση σχέση έχει με τον κομμουνισμό έχω εγώ με την Κίνα, αντέδρασε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ».
Όπως υποστηρίζει, η έγκαιρη ψήφιση του αντιρατσιστικού από όλα τα κόμματα του Κοινοβουλίου πλην Χ.Α. θα έστελνε ξεκάθαρο μήνυμα στα Σώματα Ασφαλείας και στις εισαγγελικές αρχές. «Θα μπορούσε το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο να αποτρέψει μία δολοφονία; Δεν το ξέρω. Αν ψηφιζόταν ομόφωνα από τη Βουλή θα έπαιρναν μηνύματα και τα Σώματα Ασφαλείας και κάποιοι εισαγγελείς, θα γινόταν ξεκάθαρο ότι το ελληνικό Κοινοβούλιο είναι κατά του ρατσισμού, κατά του εθνικισμού, κατά του φασισμού, κατά του ναζισμού. Ανακοινώθηκε εκ των υστέρων ότι το νομοσχέδιο ανέλαβε να το επεξεργαστεί ο γενικός γραμματέας κ.Μπαλτάκος και ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ κ.Σταμάτης. Ξέρετε ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ήταν αυτός ο νόμος να ψηφιστεί το 2014, ενώ είχε δολοφονηθεί ήδη ο Παύλος Φύσσας».
Η ενδοκυβερνητική κόντρα με το σχέδιο Ρουπακιώτη
και ο ρόλος Μπαλτάκου
Η υπόθεση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου είχε προκαλέσει τριγμούς στην τότε τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ. Η τότε Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή (ΚΕΝΕ) το έκρινε «αντισυνταγματικό» ωστόσο οι καταγγελίες και οι πληροφορίες για παρέμβαση Μαξίμου ήρθαν από πολύ νωρίς. «Πώς ο Μπαλτάκος είχε παγώσει το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο» εξηγούσε ρεπορτάζ των «Νέων» τον Απρίλιο του 2014. «Σημαντική λεπτομέρεια: Οταν η μάχη παρασκηνίου για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο – με επίκεντρο το Μέγαρο Μαξίμου – βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, δεν υπήρχε στον ορίζοντα ανοικτό δικαστικό μέτωπο για τη Χρυσή Αυγή. Και ο Τάκης Μπαλτάκος ήταν ο κυρίαρχος του παιχνιδιού» αναφέρει μεταξύ άλλων το δημοσίευμα, που σημειώνει και τις αντιδράσεις ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ στη γνωμοδότηση της ΚΕΔΕ.
Υπενθυμιζεται ότι ο Τάκης Μπαλτάκος αποπέμφθηκε μετά τη διαρροή του βίντεο με τις συνομιλίες Κασιδιάρη. Σε μηνύματα που βρέθηκαν σε κινητά χρυσαυγιτών μάλιστα, αποδείχθηκε ότι ο Μπαλτάκος καθοδηγούσε την παρουσία της Χρυσής Αυγής σε ψηφοφορίες. Μία από αυτές που έχουν αποκαλυφθεί αφορούσε μία άλλη προοδευτική διάταξη που προσπαθούσε να περάσει ο Ρουπακιώτης: «Με είπε [sic] Μπαλτάκος ότι αύριο 12:00 στην Επιτροπή για τα Ναρκωτικά με τα άρθρα 62 και 83 του Ρουπακιώτη, πρέπει να ’μαστε παρόντες. Η ψηφοφορία θα γίνει με ανάταση χεριών. Επίσης μου ‘πε για Πέμπτη, την τροπολογία των 85 για γένος στις Στρατιωτικές Σχολές. Του ‘πα είμαστε ενήμεροι!». Όπως εξηγούσε τότε στις αποκαλύψεις του ο Δημήτρης Ψαρράς, τα δύο άρθρα για τα οποία η παρουσία των χρυσαυγιτών ήταν απαραίτητη, είχαν κατατεθεί από τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Αντώνη Ρουπακιώτη και έδιναν σε Άρειο Πάγο και ΣτΕ το δικαίωμα αναψηλάφησης υποθέσεων αστικού χαρακτήρα, ύστερα από απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
«Αν ήταν 25 οι δικογραφίες δεν θα μιλούσαμε για εγκληματική οργάνωση;»
Ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το κίνητρο του Μεγάρου Μαξίμου και του Αντώνη Σαμαρά να σταματήσουν το νομοσχέδιο, ανέφερε ότι «ήρθε από το Μέγαρο Μαξίμου και αποφεύγω να καταγγέλλω ονόματα. Τα γεγονότα είναι τρανταχτά, τα έχω ξαναπεί αμέσως μετά την παραίτησή μου από τη θέση του υπουργού Δικαιοσύνης. Γιατί σπεύσαμε τότε; Το 2014 η Ελλάδα θα αναλάμβανε την Προεδρία της Ε.Ε., πώς θα γινόταν αυτό με το θέμα της Χρυσής Αυγής ανοιχτό;»
«Ακούω τώρα ότι σχηματίστηκαν 32 δικογραφίες από το καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο πήγαν στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου, ώστε να δέσει η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης. Θετική ενέργεια αλλά σας ερωτώ, αν ήταν 25 οι δικογραφίες, 26, 30, πριν δολοφονηθεί ο Λουκμάν και πριν δολοφονηθεί ο Φύσσας και τότε δεν θα ήταν μία ενιαία υπόθεση; Και τότε δεν θα αξιολογούνταν από τα δικαστήρια; Θα αποφεύγονταν οι θάνατοι» τόνισε επίσης και συνέχισε λέγοντας: «Οι αστυνομικές αρχές είχαν συγκεντρώσει φακέλους και τους έστειλαν στον Υπουργείο. Στις 25 γιατί αδρανήσαν; Υπήρχαν βαρύτατοι τραυματισμοί, υπήρχε ο θάνατος του Λουκμάν, δολοφονικές πράξεις στον Βόλο, όπου δυστυχώς οι εισαγγελικές αρχές δεν επέδειξαν την κατάλληλη στάση».
Δείτε το βίντεο:
Σχετικά με το ζήτημα της στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων, ο Ρουπακιώτης θύμισε ότι θα πρέπει να υπάρχει αμετάκλητη καταδίκη: «Η απόφαση πρέπει να είναι αμετάκλητη, βάσει του Συντάγματος. Τι σημαίνει αυτό; Ότι και να μην έβγαινε από τον Ποινικό Κώδικα, οι χρυσαυγίτες θα μπορούσαν να είναι και στις επόμενες και στις μεθεπόμενες εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ ωστόσο αυτοτραυματίστηκε, έπρεπε να το είχε προβλέψει πολιτικά, καθώς οι δίκες ήταν ανοιχτές.»
Χαρακτήρισε τέλος διχαστική και ανιστόρητη τη θεωρία των δύο άκρων, ενώ αναφέρθηκε στις αδυναμίες που έδειξε το πολιτικό σύστημα: «Ένα κομμάτι του πολιτικού συστήματος, ένα κομμάτι των θεσμών δεν λειτούργησε όπως θα έπρεπε. Όσες φορές φτάσαμε σε ιστορικές δίκες, αυτές ήρθαν μετά από καταστροφές. Συγκρίνω τη δίκη αυτή με τη δίκη της Νυρεμβέργης, όπου του δεκαετία του 30 ένα παραδομένο πολιτικό σύστημα είχε δώσει την εξουσία στον Χίτλερ, με τη δίκη της Χούντας όπου ένα κομμάτι του παλατιού στήριξε ή ανέχθηκε τη χούντα. Να μην περιμένουμε δηλαδή από το δικαστικό σύστημα να πρέπει να κρίνει, ζητήματα που το πολιτικό σύστημα θα πρέπει να έχει επιλύσει και να φτάνουμε σε ιστορικές δίκες.»
Αναδημοσίευση από thepressproject.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου