Σ’ αυτή τους την προσπάθεια χρησιμοποιούν χοντροκομμένα ψέματα με πιο χαρακτηριστικό από αυτά είναι ότι τάχα «δεν υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο». Κι επειδή αυτό δεν μπορούσε φυσικά να σταθεί, έχει καταρριφθεί επανειλημμένα, αφού είναι επιβεβαιωμένες οι δολοφονίες που διέπραξε το χουντικό καθεστώς στις 17 Νοέμβρη 1973, το τροποποίησαν τελευταία, κάνοντάς το «μέσα στο Πολυτεχνείο». Γράφει συγκεκριμένα μια από τις βρωμοσελίδες της Χρυσής Αυγής στο διαδίκτυο:
«Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, δεν υπήρξαν νεκροί μέσα εις τον χώρο του Πολυτεχνείου, παρά μόνον κάποιοι ολίγοι εκτός αυτού, φονευθέντες ως επί το πλείστον από αδέσποτες σφαίρες και εξοστρακισμούς, είτε από προβοκάτορες που έδρασαν μέσα στην αναμπουμπούλα».
Ποιοι είναι αυτοί που τα λένε;
Ο ισχυρισμός έχει επανέλθει κατά τα τελευταία χρόνια μετά την άνοδο της Χρυσής Αυγής η οποία υμνεί ανοιχτά τη δικτατορία του 1967-1974. Είναι γνωστό άλλωστε ότι ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής Νίκος Μιχαλολιάκος, είχε πάρει μέρος μαζί με ομάδα ακροδεξιών, στην καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, στα μετόπισθεν των δυνάμεων ασφαλείας της χούντας, ενώ ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε χρίσει το Μιχαλολιάκο πρόεδρο της νεολαίας της ΕΠΕΝ, του κόμματος δηλαδή που ίδρυσε το 1983 ο δικτάτορας από τη φυλακή όπου βρισκόταν. Γνωστό είναι επίσης ότι ο υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής, Χρίστος Παππάς (ο οποίος σε δημόσια εκδήλωση στην Κρήτη, το Νοέμβρη του 2012 ύψωσε σημαία με το έμβλημα της χούντας, είναι γιος του ταγματάρχη Ηλία Παππά, έμπιστου συνεργάτη του δικτάτορα Παπαδόπουλου που συμμετείχε στο ίδιο το πραξικόπημα του 1967.
Συνεπώς, οι φιλοχουντικοί και ακροδεξιοί, έχουν και προσωπικούς λόγους να θέλουν να υποβαθμίσουν τα χουντικά εγκλήματα και να σβήσουν τη μνήμη του Πολυτεχνείου.
Πώς έχουν όμως τα πράγματα;
Το ζήτημα το πόσοι ήταν οι νεκροί του Πολυτεχνεί απασχόλησε και τον Τύπο της εποχής αλλά και τη δίκη των πρωταίτιων της σφαγής. Υπήρχαν αναφορές και μαρτυρίες για εκατοντάδες νεκρούς και ομαδικούς τάφους στου Ζωγράφου, ενώ αναφέρονταν και σε συγκεκριμένα περιστατικά, όπως το θάνατο τουλάχιστον τριών ατόμων που συνεθλίβησαν από το άρμα μάχης που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο, την εκτέλεση των εκφωνητών του ραδιοσταθμού και των τραυματιών που νοσηλεύονταν στο πρόχειρο ιατρείο.
Στις 19 Νοεμβρίου 1973 ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, Σπυρίδων Ζουρνατζής, ανακοινώνει σε συνέντευξη Τύπου ότι οι νεκροί από την καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ανέρχονται σε 11 και οι τραυματίες σε 138
Μετά τη Μεταπολίτευση και υπό την πίεση της κοινής γνώμης, ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Αθηνών ανέθεσε στον εισαγγελέα πρωτοδικών Δημήτριο Τσεβά τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης «προς διακρίβωσιν τυχόν τελέσεως, αξιοποίνων πράξεων εξ αφορμής των περί το Πολυτεχνείον γνωστών αιματηρών εκδηλώσεων του Νοεμβρίου 1973» (5 Σεπτεμβρίου 1974).
Ενώπιόν του παρέλασαν δεκάδες μάρτυρες, οι οποίοι έδωσαν τη δική τους εκδοχή για τα γεγονότα.
Στο πόρισμα της προκαταρκτικής εξέτασης, που κατέθεσε στις 14 Οκτωβρίου 1974 στον προϊστάμενό του, ο εισαγγελέας Τσεβάς εκτιμούσε ότι ο αριθμός των νεκρών μπορεί να φθάνει τους 34 (18 επώνυμους και 16 ανώνυμους) και οι τραυματίες τους 1.103. Κατά τη διάρκεια της δίκης για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου (16 Οκτωβρίου – 31 Δεκεμβρίου 1975) τεκμηριώθηκαν 24 θάνατοι.
Αρκετά χρόνια αργότερα (2002-2003), ο ιστορικός Λεωνίδας Καλλιβρετάκης (που συμμετείχε στα γεγονότα του Πολυτεχνείου ως φοιτητής της Φιλοσοφικής), πραγματοποίησε τη δική του έρευνα, υπό την αιγίδα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, και συνέταξε ένα κατάλογο, στον οποίο περιλαμβάνονται 24 επώνυμοι νεκροί, ενώ για 16 ανώνυμους νεκρούς η έρευνα συνεχίζεται για την ταυτοποίησή τους.
Οι ταυτοποιημένοι νεκροί:
Περισσοτερα στο atexnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου