ΕΜΕΙΣ-ΑΡΚΙ/ΓΣΕΕ:ΜΕΤΡΑ - ΣΥΡΡΑΦΗ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΜΠΟΛΙΚΟ "ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ" (ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΜΕ) ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

ΕΜΕΙΣ-ΑΡΚΙ/ΓΣΕΕ

27/4/2020

 Μέτρα προστασίας κοινά για όλους –ες

Άδεια ειδικού σκοπού για όλους τους γονείς

Είναι χαρακτηριστική η αποσπασματικότητα των μέτρων της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της πανδημίας με αποτέλεσμα να εξαιρούνται εργαζόμενοι –ες  χωρίς καμία προφανή αιτία. 

Μέτρα ανά περίπτωση – αντί για καθολικά και ενιαία - που στη συνέχεια διορθώνονται/τροποποιούνται τα οποία δημιουργούν σύγχυση και αφήνουν απέξω κατηγορίες εργαζομένων όπως στη περίπτωση γονέων με παιδιά προσχολικής ηλικίας που δεν είναι εγγεγραμμένα σε παιδικό σταθμό και οι οποίοι δεν δικαιούνται άδεια ειδικού σκοπού.

Αν μπορεί να δικαιολογηθεί ως αστοχία η αρχική πρόβλεψη της ΠΝΠ (Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου) η οποία έθετε ως προϋπόθεση την εγγραφή σε παιδικό σταθμό, δεν μπορεί να εξηγηθεί γιατί στην επόμενη ΠΝΠ αφαιρέθηκε η προϋπόθεση αυτή μόνο για τους εργαζόμενους των ΟΤΑ (Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης). Γιατί δεν συμπεριλήφθηκαν οι εργαζόμενοι γονείς του δημόσιου τομέα αλλά και του ιδιωτικού τομέα όπου οι εργασιακές σχέσεις όπως στις περιπτώσεις ενοικιαζόμενων/εργολαβικών μπορεί να είναι βάρβαρες;

Όπως σωστά επισημαίνει σε επιστολή του προς τον Υπουργό Εργασίας ο Σύλλογος Δανειζόμενου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα, τα παιδιά αυτά συχνά μένουν σπίτι με τη συντροφιά των παππούδων και των γιαγιάδων που όμως όπως μας είπε ο ίδιος ο κ. πρωθυπουργός «πρέπει να μένουν μακριά από τα παιδιά» (!).  Ιδιαίτερο πρόβλημα υπάρχει με τις μητέρες που τώρα εξαντλούν την άδεια τοκετού και προφανώς δεν έχουν κάνει, ούτε μπορούν να
κάνουν τώρα, εγγραφή του νεογέννητου σε παιδικό/βρεφονηπιακό σταθμό (αφού αυτοί είναι κλειστοί με εντολή του κράτους) και είναι αναγκασμένες να τα αφήσουν (πού;) και να επιστρέψουν στην εργασία τους.

Επιστολή για το ίδιο θέμα έχει ήδη αποστείλει προς τον κ. Υπουργό Εργασίας και το Εργατικό Κέντρο Αθήνας χωρίς να υπάρχει μέχρι στιγμής απάντηση. 

Έστω και τώρα, ας αποδείξει η κυβέρνηση ότι δεν εξαγγέλλει μέτρα κάνοντας απλώς συρραφή εργοδοτικών αιτημάτων αλλά αντιλαμβάνεται τις ευθύνες της απέναντι στον κόσμο της εργασίας.