Ν.1264/1982 : ΤΟ "ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ" ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΜΙΑΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ H ΥΠΟΧΡΕΩTIKH ΥΠΑΡΞΗ ΕΙΔΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Άρθρο 23 του Συντάγµατος, 2η παράγραφος:
« Το Κράτος λαµβάνειτα προσήκοντα µέτρα για την διασφάλιση της συνδικαλιστικής ελευθερίας και την ανεµπόδιστη άσκηση των συναφών µε αυτή δικαιωµάτων εναντίον κάθε προσβολής τους, µέσα στα όρια του νόµου.»

ΝΟΜΟΣ 1264/1982

“Για τον εκδημοκρατισμό του Συνδικαλιστικού Κινήματος και την κατοχύρωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων”.

ΦΕΚ ΑΡ. Φ. 79/ΤΕΥΧΟΣ Α’/1-7-82

Άρθρο 19

Δικαίωμα απεργίας

1. Η απεργία αποτελεί δικαίωμα των εργαζομένων που ασκείται από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις α)ως
μέσο για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών, εργασιακών, συνδικαλιστικών και ασφαλιστικών συμφερόντων των εργαζομένων και ως εκδήλωση αλληλεγγύης για τους αυτούς σκοπούς και β) ως εκδήλωση αλληλεγγύης εργαζομένων επιχειρήσεων ή εκμεταλλεύσεων που εξαρτώνται από πολυεθνικές εταιρείες προς εργαζομένους σε επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις ή στην έδρα της ίδιας πολυεθνικής εταιρείας και εφόσον η έκβαση της απεργίας των τελευταίων θα έχει άμεσες επιπτώσεις στα οικονομικά ή εργασιακά συμφέροντα των πρώτων. Η απεργία στην περίπτ. β' κηρύσσεται μόνο από την πιο αντιπροσωπευτική τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση.

Για την άσκηση του δικαιώματος της απεργίας απαιτείται προειδοποίηση του εργοδότη ή της συνδικαλιστικής του οργάνωσης 24 τουλάχιστο ώρες πριν από την πραγματοποίησή της.

2. Η απεργία των εργαζομένων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου στο δημόσιο, στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης στα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, στις επιχειρήσεις δημοσίου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, η λειτουργία των οποίων έχει ζωτική σημασία για την εξυπηρέτηση, βασικών αναγκών

του κοινωνικού συνόλου, επιτρέπεται μετά από την τήρηση της διαδικασίας των άρθρων 20 παρ. 2 και 21

του παρόντος.

Επιχειρήσεις δημόσιου χαρακτήρα ή κοινή ωφέλειας, η λειτουργία των οποίων έχει ζωτική σημασία για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου, χαρακτηρίζονται οι επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις :

α. Παροχής υγειονομικών υπηρεσιών από νοσηλευτικά εν γένει ιδρύματα.

β. Διύλισης και διανομής ύδατος. 

γ. Παραγωγής και διανομής ηλεκτρικού ρεύματος ή καυσίμου αερίου.

δ. Παραγωγής ή διύλισης ακάθαρτου πετρελαίου.

ε. Μεταφοράς προσώπων και αγαθών από την ξηρά, την θάλασσα και τον αέρα. στ) Τηλεπικοινωνιών και ταχυδρομείων, Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης.

ζ. "Αποχέτευσης και απαγωγής, ακάθαρτων υδάτων και λυμάτων και αποκομιδής και εναποθέσεως απορριμμάτων" (αντικ. της περιπτ. ζ' της παρ. 2 του άρθρου 19 από την παρ. 1 του άρθρου 3 του Ν. 1915/90, ΦΕΚ Α' 186).

η. Φορτοεκφόρτωσης και αποθήκευσης εμπορευμάτων στα λιμάνια.

θ. Τραπέζης της Ελλάδος, Πολιτικής Αεροπορίας και κάθε είδους υπηρεσίες ή τμήματα υπηρεσιών που απασχολούνται με την εκκαθάριση και πληρωμή των μισθών του προσωπικού του κατά το άρθρο 51 του Ν. 1892/90 δημόσιου τομέα" (προσθ. της περιπτ. θ' της παρ. 2 του άρθρου 19 από την παρ. 2 του άρθρου 3 του Ν. 1915/90, ΦΕΚ Α' 186). 

(σημ. pospert blog: Στις παραπάνω περιπτωσεις  προστίθεται και ολόκληρο το Δημόσιο με τη "στενή" έννοια , σύμφωνα με το άρ. 30 παρ. 7 του νόμου)

Άρθρο 21
Προσωπικό ασφαλείας

1. Κατά τη διάρκεια της απεργίας η συνδικαλιστική οργάνωση, η οποία την κηρύσσει έχει υποχρέωση να διαθέτει το αναγκαίο προσωπικό για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων της επιχείρησης και την πρόληψη καταστροφών και ατυχημάτων.
2. Στις υπηρεσίες, οργανισμούς και επιχειρήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 19 παρ. 2 του Ν. 1264/82 όπως συμπληρώθηκε με τις παρ. 1 και 2 του άρθρου 3 και του άρθρου 4 παρ. 1 του Ν. 1915/90 των οποίων η λειτουργία έχει ζωτική σημασίας για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου πέραν του προσωπικού ασφαλείας της προηγούμενης παραγράφου διατίθεται και προσωπικό για την αντιμετώπιση στοιχειωδών αναγκών του κοινωνικού συνόλου κατά τη διάρκεια της απεργίας.
3. Το διατιθιμένο προσωπικό των παρ. 1 και 2 του άρθρου αυτού παρέχει τις υπηρεσίες του κάτω από τις οδηγίες του εργοδότη, προς εκπλήρωση των σκοπών για τους οποίους διατίθεται. 
4. Το προσωπικό των παρ. 1 και 2 αυτού του άρθρου καθορίζεται με ειδική συμφωνία μεταξύ της αντιπροσωπευτικής συνδικαλιστικής οργάνωσης στην επιχείρηση και της διοίκησης της επιχείρησης. 
Η πλέον αντιπροσωπευτική είναι η συνδικαλιστική οργάνωση, η οποία έχει ως μέλη τους εργαζόμενους που προέρχονται από όλους τους κλάδους της επιχείρησης...

5. Για τις επιχειρήσεις δημοσίου χαρακτήρα ή κοινής ωφελείας πέραν του προσωπικού της παρ. 2 με την ίδια συμφωνία είναι δυνατόν να καθορίζονται οι συγκεκριμένες ανάγκες του κοινωνικού συνόλου, τις οποίες πρέπει να καλύπτει η επιχείρηση σε περίπτωση απεργίας και οι συνέπειες για την παραβίαση τηςσυμφωνίας. 
Κριτήρια για τα θέματα αυτά αποτελούν το είδος και η κοινωνική κρισιμότητα των
υπηρεσιών και αγαθών που παρέχει η επιχείρηση και η ανάγκη διασφάλισης της άσκησης του δικαιώματος της απεργίας.

6. Η συμφωνία καταρτίζεται με απευθείας διαπραγματεύσεις μεταξύ των μερών. 'Έως την 5η Νοεμβρίου κάθε ημερολογιακού έτους ένα από τα ενδιαφερόμενα μέλη καλεί το άλλο σε διαπραγμάτευση με εξώδικη κλήση, στην οποία περιέχεται υποχρεωτικά η πρόταση για καθορισμό του προσωπικού των παρ. 1 και 2 αυτού του άρθρου. Η κλήση επιδίδεται με δικαστικό επιμελητή και κατά
τον ίδιο τρόπο κοινοποιείται στο Υπουργείο Εργασίας.

7. Η συμφωνία καταρτίζεται το αργότερο έως τις 25 Νοεμβρίου κάθε ημερολογιακού έτους και κατατίθεται στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Εργασίας, μέσα σε πέντε (5) ημέρες από την υπογραφή της. Η συμφωνία αυτή ισχύει ολόκληρο το ημερολογιακό έτος που ακολουθεί.

8. Εάν δεν τηρηθεί η διαδικασία της παρ. 5 αυτού του άρθρου ή αν συμφωνία δεν καταρτισθεί έως την 25ην Νοεμβρίου ή δεν κατατεθεί στο Υπουργείο Εργασίας μέσα στην προθεσμία που ορίζεται στην παρ. 5 του άρθρου αυτού τα μέρη υποχρεούνται να προσφύγουν στη διαδικασία της μεσολάβησης σύμφωνα
με τις διατάξεις του άρθρου 15 του Ν. 1876/90, ΦΕΚ Α' 27.
Η μεσολάβηση πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα σε 15 ημέρες από την ανάληψη των καθηκόντων του μεσολαβητή.
Εάν η μεσολάβηση δεν καταλήξει σε συμφωνία κάθε ενδιαφερόμενη πλευρά έχει δικαίωμα να παραπέμψει το θέμα στην επιτροπή του άρθρου 15 του Ν. 1264/82, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 25 του Ν. 1545/85.

9. 'Όλα τα ζητήματα των παρ. 1, 2, 3 και 4 αυτού του άρθρου μπορούν να ρυθμίζονται και με συλλογικές συμβάσεις εργασίας για όλες τις επιχειρήσεις ανεξάρτητα από το δημόσιο ή μη χαρακτήρα τους και την υπαγωγή τους ή μη στην κοινή ωφέλεια" (αντικ. του άρθρου 21 από την παρ. 1 του άρθρου 2 του Ν. 2224/94, ΦΕΚ Α' 112).