Σεπτή μου Υποκρισία, Δέσποινά μου,
με συντριβή μου σου φιλώ το χέρι,
και σου προσφέρω τα σεβάσματά μου.
Ποι᾿ άλλη αρετή καλύτερά σου ξέρει
να κερδίζει τς ανθρώπους εδώ χάμου;
Ο κόσμος σε λατρεύει, σε γεραίρει,
κι εγώ
κλίνω σ᾿ εσέ τα γόνατά μου
και σε γυρεύω για οδηγό μου αστέρι.
Φτιάσε μου σοβαρό το πρόσωπό μου,
δως μου ύφος πειστικό και όψη οσία,
για να μπορώ κι εγώ σε ποίμνιό μου
να εξασκώ την τόση σου μαγεία.
Κι έτσι να ᾿ ν᾿ και για με τον φτωχόν γέροντα,
του κόσμου τα καλά και τα συμφέροντα.
(Αντρέας Λασκαράτος "Στην υποκρισία" 1872)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου