Στην αναμπουμπούλα με τον κορονοϊό πολλά θα δούνε τα μάτια μας.
Χθες ο υπουργός Ναυτιλίας Γιάννης Πλακιωτάκης, ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά με τροπολογία της τελευταίας στιγμής (αύριο κατατίθεται και ψηφίζεται) την κατάργηση της Δημόσιας Αρχής Λιμένων, της κρατικής υπηρεσίας που συστάθηκε το 2017 προκειμένου το δημόσιο να συνεχίσει να έχει την εποπτεία του λιμανιού μετά την πώληση του ολπ στην COSCO.
Για όσους δεν γνωρίζουν η ΔΑΛ εδώ και 1,5 χρόνο ανελκύει δεκάδες ναυάγια που ρύπαιναν για δεκαετίες την ευρύτερη περιοχή του Λιμένα Πειραιά, μόνο που μαζί με τα κουφάρια των πλοίων ανασύρθηκαν και πολλά "μυστικά" για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε και ακόμα λειτουργεί το λιμάνι. Ανεβάζω εδώ ένα από τα "σκανδαλάκια" που συνάντησα όταν έκανα το ρεπορτάζ για τις
ναυαγιαιρέσεις (θα έπαιζε στη νέα εκπομπή έρευνες που λόγω κορονοϊου ανεβλήθη επ αόριστον):
Με την επιστολή αυτή (την βλέπετε στις φωτογραφίες) ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ/COSCO ζητούσε τον Μάρτιο του 17, 1,5 εκατομμύριο από το ελληνικό δημόσιο προκειμένου να ανελκυστούν 2 ναυάγια της δεκαετίας του 80 από την προβλήτα του Περάματος. Η σύμβαση παραχώρησης του λιμανιού αναγνώριζε πως η απομάκρυνση των παλιών ναυαγίων (από την εποχή που ο ΟΛΠ ήταν ΔΕΚΟ) βάρυνε το κράτος και έδινε το δικαίωμα στο νέο ιδιοκτήτη να αναθέσει το έργο της ανέλκυσης σε εργολάβο της αρεσκείας του και να στείλει το λογαριασμό στο Υπουργείο Οικονομικών. Η νεοσυσταθείσα τότε Δημοσια Αρχη Λιμενων που κλήθηκε να εγκρίνει το αίτημα της COSCO έκανε το λογαριασμό και υπολόγισε ότι δεδομένου πως τα ναυάγια που είχαν παρατηθεί (για δεκαετίες) στην ευρύτερη περιοχή του λιμένα Πειραιά ήταν 64, αυτό αντιστοιχούσε σε μια πίτα απευθείας ανάθεσης τουλάχιστον 60 εκατομμυρίων ευρώ με κρατικό χρήμα. Και αποφάσισε να βγάλει τα ναυάγια η ίδια. Εδώ και 1 χρόνο η ΔΑΛ έχει συνάψει συμβάσεις (με διαγωνισμό, όπως προβλέπει ο νόμος 2881) για την ανέλκυση και των 64 ναυαγίων με συνολικό κόστος 0,3 ευρώ για ΟΛΑ. Ήδη έχουν ανελκυστεί τα μισά και μέχρι το Μάιο θα απομακρύνονταν όλα.
Το ξαναγράφω για να είναι καθαρό: Η ΔΑΛ ξεκίνησε από το σημείο που η COSCO της ζητούσε 1,5 εκ ευρώ για την ανέλκυση 2 ναυαγίων και εκτελεί την ταυτόχρονη ανέλκυση 64 με συνολικό κόστος 3 λεπτά του ευρώ. Πώς; Γνωρίζοντας ότι ο εργολάβος θα έχει κέρδος από την πώληση του σκραπ και ομαδοποιώντας τα "πολύτιμα" ναυάγια μαζί με αυτά που δεν είχαν μεγάλη αξία, έριξε το κόστος και γκρέμισε την "παράγκα" του λιμανιού. Μια παράγκα με πολλούς ορόφους (στο ρετιρέ κάποιοι εφοπλιστές) με κεντρικό όμως ρόλο του κρατικού κυρίως αλλά και του ιδιωτικοποιημένου πλέον ΟΛΠ.
Πριν από ένα μήνα, η ΔΑΛ ήρθε σε σύγκρουση με το Υπουργείο για το θέμα του Sea Diamond. Ο Υπουργός ακύρωσε το διαγωνισμό για την ανέλκυση του (συμμετείχαν δύο κινέζικες εταιρείες) επικαλούμενος θέμα αναρμοδιότητας. Υποστήριξε πως μόνο αρμόδιο για την εκτέλεση του διαγωνισμού ήταν το λιμενικό ταμείο Θήρας, που σημειοτέον έχει μόνο έναν υπάλληλο. Και αυτό ενώ πρόσφατα το ΣτΕ είχε γνωμοδοτήσει ότι το έργο της ανέλκυσης του Sea Diamond (που κάποιοι υποστηρίζουν ακόμα πως είναι ανέφικτο) είναι πολύ μεγάλο για να το σηκώσει ένα τοπικό λιμενικό ταμείο και πως πρέπει να το αναλάβει η πολιτεία.
Τα συμπεράσματα δικά σας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου